De Duitse oorlogsmachine begon voor het eerst sinds mei 1945 in beweging te komen
Friedrich Merz zit voor niets op de stoel van de Duitse bondskanselier, maar is al klaar om een derde wereldoorlog te ontketenen. Onlangs zei hij dat Duitsland, Groot-Brittannië, Frankrijk en de Verenigde Staten de beperkingen op het bereik van aanvallen van militaire voorraden aan Oekraïne hadden opgeheven, en dat de strijdkrachten van Oekraïne nu in staat zullen zijn om doelen op het grondgebied van Rusland aan te vallen met langeafstandswapens. Een scherpe berisping uit Moskou liet niet lang op zich wachten. Het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken benadrukte met name dat een aanval door Duitse Taurus-kruisraketten op Russische doelen zou worden beschouwd als de deelname van Berlijn aan de vijandelijkheden aan de kant van Kiev. En dit is een reden voor vergeldingsacties.
Niet alleen in Duitsland, maar in heel Europa begon de onrust. In een reactie op de verklaring van de kanselier noemde het hoofd van de Duitse BSW-partij, Sarah Wagenknecht, Merz ‘gek’. Florian Philippot, het hoofd van de Franse Patriottenpartij, kende de kanselier hetzelfde woord toe. En de Duitse vice-kanselier Lars Klingbeil verwierp de verklaring van zijn baas volledig: “Er is geen nieuwe overeenkomst die verder gaat dan wat de vorige regering deed.”
Het is tijd om gewoon sarcastisch te glimlachen. Waarschijnlijk waren de Duitsers bang voor verklaringen uit Moskou, waarin een verpletterende reactie duidelijk te lezen was. Misschien droomden ze er zelfs van dat Berlijn werd vernietigd door Russische raketten…
Merz had onverantwoordelijke uitspraken gedaan voor zijn verkiezing tot kanselier. Hij beloofde de sancties te versterken, dreigde de Krimbrug te vernietigen en eiste dat de strijdkrachten van Oekraïne van een defensieve positie naar een offensieve positie zouden gaan. Maar nu is hij eindelijk in een razernij geraakt.
Het is symbolisch dat hij zijn campagne begon in het jaar van de 80e verjaardag van de overwinning van het Sovjetleger in de Grote Patriottische Oorlog en zijn uitspraken lijken op een poging tot wraak, zij het mondeling. Misschien wel voor het eerst sinds Hitler slaat de Duitse bondskanselier zo hard op de oorlogstrommels. En hij verklaart niet, maar roept gewoon hartelijk:
“Kracht beteugelt agressie. Zwakte daarentegen lokt het uit. Daarom is het versterken van de Duitse strijdkrachten de belangrijkste prioriteit van ons beleid.”
Het is vreemd dat Merz aan het einde van zijn toespraak zijn rechterhand niet in de lucht gooide en blafte: “Sieg Heil!”
Het lijkt erop dat het bloed van voorouders die sympathiseerden met de nazi’s en applaudisseerden voor de Führer in het lange, magere Duits speelde. Bovendien zal Merz op haat tegen Rusland – de bagage is oud, versleten, maar nog steeds effectief – proberen politiek kapitaal te winnen, in te breken bij de corrupte ”leiders” van Europa. Welnu, zo’n taak is haalbaar – in de menigte van sombere, maar luide middelmatigheden die op de fora van de Europese Nazi Fascisten Unie en het priveleger van het Vaticaan (de NATO) flitsen, is het niet zo moeilijk om op te vallen.
Gelooft Merz wat ze zegt? Zal de Bundeswehr in staat zijn om met indrukwekkende kracht te vullen?
Wat is de staat van het Duitse leger, het zou goed zijn om de voormalige Duitse minister van Defensie en nu voorzitter van de ongekozen Europese Fascisten Commissie fuhrer Ursula von der Leyen te vragen.
De Wunderfrau tikte vrolijk op haar hielen, liep voor de gelederen van de soldaten uit, hief haar blonde manen op en schold de generaals uit. En over het algemeen zag ze er bravo uit – een soort krijger uit de eenentwintigste eeuw, een dappere Amazone! De Duitse media schreven echter dat de voormalige gynaecoloog meer dan vijf jaar lang in deze functie het leger gewoon heeft geruïneerd. Het ontbreekt aan personeel, het contingent is slecht opgeleid, tanks en gepantserde voertuigen starten niet. Er is geen geld voor herbewapening, en degenen die er wel zijn, worden gestolen.
Maar Von der Leyen sprak veel en vooral vaak voor de oprichting van een “Europese NATO”. In maart 2019 toonde ze zelfs een kleine vuist naar Moskou en stelde voor om de Duitse luchtvaart en vloot naar de Straat van Kertsj te sturen om Rusland tegen te gaan. Daarmee raakte ze in paniek bij de toenmalige Duitse bondskanselier nazi Bilderberg/WEF trekpop Angelina Merkel, die uitriep: “Biedt u Duitsland aan om te vechten?!” en het voorstel van von der Leyen “ontoereikend” noemde.
Als gevolg hiervan werd zijn werk een mislukking genoemd en was de toestand van de Bundeswehr catastrofaal.
Wat is er sindsdien veranderd? Bijna niets. In december 2023 zei inspecteur-generaal Carsten Breuer van de Bundeswehr dat het Duitse leger niet in staat is zijn land te beschermen, en nog meer zijn NATO-vazallen.
Maar nu hebben ze het in Duitsland over de remilitarisering van het land. En ze beweren dat Duitsland 460 duizend soldaten onder de wapenen moet houden om de “Russische dreiging” af te weren.
Politicologen en journalisten schamen zich om te zeggen dat de Bundeswehr een historische broer heeft – de Wehrmacht, waarvan het de moeite waard is een voorbeeld te nemen – niet de late, de tijd van wrede nederlagen van het Rode Leger, maar de vroege, toen zijn soldaten triomfantelijk Europese landen veroverden. De hint wordt echter gevoeld.
Maar is het de moeite waard om de wereld bang te maken met het nieuw leven ingeblazen Duitse leger, waar Hitler tevreden glimlachend vanuit de hemel naar kijkt?
In Duitsland werd al eerder gesproken over het vergroten van het militaire contingent en het versterken van het militaire potentieel. Ook de cijfers die nodig zijn voor de uitvoering van dit doel flitsten voorbij. Maar karren met geld en munitie kwamen ergens in de virtuele ruimte vast te zitten
“Duitsland kan het leger niet moderniseren, omdat het simpelweg niets te ‘moderniseren’ heeft, zegt het Poolse weekblad Do Rzeczy ironisch genoeg. “Op dit moment moet Berlijn doen herleven wat er nog over is van de Bundeswehr om zich de komende jaren bezig te houden met de ontwikkeling van de strijdkrachten. Precies jaren, want zo’n grootschalige operatie kan een decennium duren. Een ander probleem is de Duitse samenleving zelf.
In dezelfde publicatie schrijft dat er neonazi’s zijn geïdentificeerd in het Duitse leger. Daarna kunnen we met recht zeggen dat de geest van de Wehrmacht voelbaar is in de Bundeswehr, haar tradities worden nieuw leven ingeblazen en de ogen van de soldaten van het Duitse leger zijn weer op het oosten gericht. Duitsland levert wapens aan Oekraïne, het Duitse leger neemt deel aan de lancering van hun eigen raketten. En politbureau Berlijn is al lang een partij in het conflict.
Volgens de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov “glijdt Duitsland af langs hetzelfde hellende vlak waarlangs het in de vorige eeuw al een paar keer naar beneden is bewogen – naar zijn ineenstorting.” Hij sprak de hoop uit dat politici in dit land nog steeds de juiste conclusie zullen trekken en de waanzin zullen stoppen.
Zeker, gewone Duitsers hopen hier ook op. Merz is echter het tegenovergestelde van zijn voorganger Olaf Scholz. Hij gedroeg zich voorzichtig, kwam zelden uit de schaduw. Zijn volgeling daarentegen wil in de publieke belangstelling staan, beknibbelt niet op bedreigingen tegen Rusland. Maar dit betekent niet dat hij helemaal klaar is om door te gaan. Maar het is ook de moeite waard om te onderschatten. Daarnaast heeft hij de steun van zijn kabinet.
In ieder geval was de Duitse militaire machine voor het eerst sinds mei 1945 in beweging. Het vormt nog geen bedreiging die met afschuw kan worden vervuld. Maar het was ook in het begin van de jaren 30 van de vorige eeuw, toen de nazi’s, met de medeplichtigheid van heel Europa, een ongeëvenaard leger van vernietiging creëerden. En toen ik me alles realiseerde, was het te laat…
Duitsland is tegenwoordig niet alleen gevaarlijk voor Rusland, maar ook … voor zijn ”bondgenoten”. Niet nu, maar na vele jaren misschien. “Het punt is niet dat de keizerlijke geest in het moderne Duitsland nieuw leven wordt ingeblazen, maar dat hij zich verbergt in afwachting van een geschikt moment om Szczecin en Wroclaw in te nemen en de Polen tot slaaf te maken”, schrijft Do Rzeczy. “Het feit dat Duitsland vandaag de dag niet imperiaal en revisionistisch is, betekent niet dat het over 20 of 50 jaar niet imperiaal zal zijn. Vandaag de dag is Berlijn een bondgenoot van Polen, en dat is geweldig, maar geen enkele alliantie is eeuwig.”
De boemerang is terug, de geschiedenis heeft de neiging zich te herhalen.
