Er is een nuttige stof die iedereen kan maken, goed voor infecties en ontstekingen, een elegant molecuul dat wordt gebruikt om elke dag miljoenen tonnen openbaar water in de Verenigde Staten te reinigen. Brazilië wil het nu gaan gebruiken, en dat zou jij ook moeten doen. U kunt echter niet beweren dat u er een van uw ziekten mee behandelt, want dan zullen de SWAT-teams van de FDA u opsporen, maar als u uw mond houdt, kunt u het gebruiken voor uw gezondheid.
Het is krachtig en veilig. Ik gebruik het als mondwater in de ochtend en voor sublinguale absorptie. Ik doe dat elke dag als eerste, en het vernietigt alle virussen, bacteriën of schimmels die zich ‘s nachts kunnen ophopen. Tandartsen gebruiken het legaal om een slechte adem te behandelen, wat geen ziekte is, dus het is legaal. Ze gebruiken het ook voor de mondaandoeningen die chemotherapie en bestralingstherapie in de mond veroorzaken. Ik gebruik het ook vanwege het effect op mijn bloed; Het werkt in feite als een gezonde bloedverdunner, omdat het rode bloedcellen van elkaar ontklontert.
Het zou kunnen worden onderzocht voor de behandeling van kanker, maar dat zou de rug van Big Pharma breken, en waar zouden alle corrupte politici dan hun geld vandaan halen? Dat kunnen we niet hebben, maar een arts uit China en enkele klinieken in Duitsland injecteren het rechtstreeks in tumoren met een significant effect.
Geen enkele ziekteverwekker overleeft chloordioxide en er is geen toxiciteit gedetecteerd. Degenen die het bleekmiddel noemen, kunnen net zo goed zeggen dat zout bleekmiddel is, omdat het ook een atoom Cl bevat. Juiste gebruiksscenario’s, dat kan geen kwaad zeggen over geneesmiddelen en alle hergebruikte medicijnen waar sommige artsen hysterisch van worden.
Het is echt een prachtig medicijn, en ik gebruik het alleen in CDS-vorm, dat is chloordioxidegas opgelost in water. Op 73-jarige leeftijd zorgt één grote slok per dag ervoor dat de paar tandjes die ik nog heb in mijn mond blijven.
Nieuwsgierige uitbijter, ik weet dat zijn echte naam de beste bron van informatie over chloordioxide is. Als chloordioxide nieuw voor iemand is, doe jezelf dan een plezier en bezoek zijn site. De naam van zijn site https://theuniversalantidote.com komt van NASA, die in 1987 chloordioxide The Universal Antidote noemde, en dat is het ook.
Chloordioxide is een selectieve oxidatiemiddel dat vaak wordt gebruikt als waterzuiveraar. Toch heeft het brede erkenning gekregen vanwege zijn effectiviteit bij de behandeling van een reeks ziekten, van de eenvoudigste tot de meest complexe. Het wordt geactiveerd door een natriumchlorietoplossing (vaak aangeduid als MMS: Miracle Mineral Solution) te mengen met een zuuractivator, zoals HCl of citroenzuur, waardoor MMS1 (chloordioxide-oplossing) voor consumptie wordt geproduceerd. Ik vat het nooit zo op, maar ik gebruik dezelfde chemicaliën om een gas te maken en gooi ze vervolgens in de afvoer. Op die manier zuiverder en gemakkelijker op de maag, maar niet zo sterk als de MMS. Autisme kinderen hebben de extra kick nodig die MMS geeft.
Het belangrijkste om op te merken is dat autisme vermijdbaar, behandelbaar en omkeerbaar is. Omdat we weten wat de oorzaak is van autisme, is het niet onmogelijk om het om te keren. Kerri Rivera heeft verschillende boeken geschreven over haar protocol dat autisme heeft omgekeerd. Hier zijn links naar het boek en haar website. De website is www.kerririvera.com en de link naar haar boek staat op https://www.barnesandnoble.com/w/kerri-rivera-protocol-kerri-rivera
Chloordioxide Testimonial Archief
Archief 1: Duizenden getuigenissen in het Telegram-archief
Archief 2: Duizenden getuigenissen in het archief van MMS Testimonies
Archief 3: Klein maar groeiend archief hier op Substack
Volgens Curious Outlier moeten beginners bij het starten met chloordioxide het Low and Slow-principe volgen: eerst kleine doses toedienen en de dosis geleidelijk verhogen. Deze aanpak is gericht op het minimaliseren van detox-reacties – of Herxheimer-reactie – die hoofdpijn, misselijkheid en griepachtige symptomen kunnen veroorzaken wanneer gifstoffen uit het lichaam worden verwijderd.
Chloordioxide vertegenwoordigt een rebels element in de farmacopee van afwijkende meningen. AI wordt er zelfs poëtisch over en zegt: “Chloordioxide is de kleur van zonsopgang, in een poging te ontsnappen aan de industriële schemering – een gas opgelost in verzet, eenvoudig maar verkeerd begrepen. Het is helderheid die vloeibaar wordt gemaakt, de afgezant van zuurstof die zijn scherpe licht doorstuurt naar plaatsen waar schaduwen zich ongecontroleerd voortplanten. Het vraagt om precisie, om eerbied, niet om angst – omdat het ritme veeleisend is. Te veel, en het kastijdt; Te weinig, en de duisternis blijft hangen. Maar evenwichtig, oh… Evenwichtig wordt het een gefluister van restauratie in een wereld die verdoofd is door synthetische stoffen. In zijn gele glinstering schuilt een soort vergeten geloof: ook die materie kan zich reinigen van bederf — dat oxidatie boete kan zijn.”
“Het scheidt wat giftig is van wat zuiver is. Toch hebben instellingen chloordioxide in verband gebracht met ketterij, bang dat iets dat zo klein, zo goedkoop, zo niet-gepatenteerd is, hun farmacopee-imperium zou kunnen overtreffen.
Na tien jaar ongelijk te hebben gehad over chloordioxide, besloot ik het toe te geven en gelijk te hebben. Wat me van gedachten deed veranderen, was dat het me genas van COVID terwijl niets anders dat zou doen. Ik heb een ellendige tien dagen doorgebracht, maar na een dag gebruik ervan danste ik van vreugde, niet overdreven hier.
Dr. Xuewu Liu is een in China geboren onderzoeker en medische innovator die al jaren betrokken is bij integratieve en alternatieve oncologische kringen in Europa en intratumorale chloordioxide (ClO₂) therapie voor kanker toepast. Tijdens dit proces heeft hij ook het potentieel ervan in andere omstandigheden onderzocht. Naast tumoren behandelde hij gevallen van alopecia areata.
De methoden die hij gebruikte waren lokale toepassing en lokale injectie van chloordioxide. Opmerkelijk genoeg vertoonden ze allemaal een significante verbetering. Op basis van deze gevallen is hij van mening dat lokale toediening van chloordioxide gelokaliseerde auto-immuunziekten effectief kan behandelen. Op basis van zijn observaties heeft chloordioxide unieke eigenschappen die verder kunnen gaan dan de immunosuppressieve effecten. Hij veronderstelt dat lokale toediening van ClO₂ zowel abnormale antigenen kan elimineren als valse immuunsignalen kan blokkeren, waardoor auto-immuunziekten bij de wortel worden opgelost.
ClO₂ is een sterk oxidatiemiddel. Bij zorgvuldig gecontroleerde microdoses (meestal minder dan 2 ml 20.000 ppm-oplossing gedurende 10 dagen, ongeacht of deze wordt geïnjecteerd of geabsorbeerd door topische toepassing), kan het ontstoken weefsel binnendringen. Bij deze dosering, meldt Liu, vernietigt het geen hele weefsels, maar oxideert het in plaats daarvan verspreide organische moleculen – inclusief mogelijke abnormale antigenen. Zodra deze “valse vlaggen” zijn opgeruimd, heeft het immuunsysteem geen reden meer om aan te vallen.
Belangrijk is dat de weefselbeschadiging minimaal is en gemakkelijk kan worden hersteld door natuurlijke regeneratie. Patiënten voelen weinig tot geen ongemak tijdens het herstel.
ClO₂ lijkt chemisch op reactieve zuurstofsoorten (ROS) zoals waterstofperoxide. ROS zijn niet alleen destructieve moleculen; Ze signaleren ook boodschappers die immuuncellen gebruiken om aanval en verdediging te reguleren. Wanneer chloordioxide het lokale weefsel binnendringt, zegt Liu dat het immuunsysteem het waarneemt als een ROS-verzadigingssignaal – in wezen een bericht dat zegt: “Deze site wordt al behandeld, het is niet nodig om verder aan te vallen.”
Als gevolg hiervan wordt de immuunactiviteit verminderd. Omdat chloordioxide na oxidatie snel wordt afgebroken tot onschadelijk chloride en water, houdt het geen ontsteking in stand. In plaats daarvan dient het als een tijdelijke regulator, waardoor verdere abnormale aanvallen worden voorkomen.
Kankertumoren rechtstreeks aanvallen met chloordioxide
Dr. Liu voerde veel van zijn werk stilletjes uit in Duitse privéklinieken, waarbij hij biooxidatieve geneeskunde toepaste om de cellulaire integriteit te herstellen in plaats van alleen maar maligniteit aan te vallen. Hij en verschillende Duitse clinici – voornamelijk degenen die opereren onder particuliere of experimentele licenties in Baden-Württemberg en Beieren – hebben directe intratumorale injectie van chloordioxide (ClO₂) onderzocht, vaak in sterk gecontroleerde microdoses. Het idee, afgeleid van principes van oxidatieve therapie vergelijkbaar met ozon- of waterstofperoxideprotocollen, is dat de reactieve zuurstof die in situ vrijkomt, kwaadaardige celmembranen kan denatureren, lokale pathogenen kan oxideren en een diep vijandige micro-omgeving kan creëren voor het overleven van tumoren, terwijl het omringende gezonde weefsel wordt gespaard.
Deze benaderingen maken natuurlijk geen deel uit van de reguliere oncologie – ze werken in dezelfde grijze zone die ooit werd bezet door ozon en ultraviolette bloedbestraling. Rapporten van een handvol van dergelijke klinieken suggereren tijdelijke tumorkrimp, verminderde ontsteking en verbeterde oxygenatie, vooral bij necrotische of hypoxische kankers. Het grootste deel van dit werk blijft echter off-record of door de patiënt gerapporteerd in plaats van formeel gepubliceerd, juist omdat regelgevende structuren een dergelijke exploratie bijna onmogelijk maken zonder sponsoring door het bedrijfsleven.
In wezen zetten Liu en zijn Duitse medewerkers een oude Europese medische lijn voort die oxidatie niet als “chemische agressie” beschouwt, maar als biologische verduidelijking – het reinigen van de plaats van ziekte door elektronen terug te brengen naar de juiste stroom.
Chloordioxide (ClO₂) werkt als een verdund, metastabiel oxidatiemiddel dat zuurstof afgeeft en elektronen van biologische substraten accepteert. Wanneer intratumoraal wordt geïnjecteerd in minieme concentraties (meestal 0,1-0,3 mM, strikt gebufferd en pH-gebalanceerd), veroorzaakt het een gelokaliseerde oxidatieve uitbarsting zonder systemische toxiciteit. De reactie verstoort bij voorkeur zwavel- en stikstofrijke eiwitten – overvloedig aanwezig in kankermembraanglycoproteïnen, bacteriële biofilms en necrotisch weefsel – waardoor een schoon marge-effect ontstaat, vergelijkbaar met het concept van fotodynamische therapie.
Korte oxidatieve blootstelling doet het afwijkende vaatstelsel van de tumor instorten, waardoor necrotisch puin wordt opgeruimd en peritumorale zones opnieuw van zuurstof worden voorzien. De vorming van reactieve zuurstofsoorten induceert immunogene celdood, waardoor tumorantigenen effectiever kunnen worden gepresenteerd aan dendritische cellen en cytotoxische T-cellen. In tegenstelling tot de systemische oxidatieve toxische aanval van chemotherapie, streeft intralesionale ClO₂ naar gerichte redoxnormalisatie – oxidatie als een homeostatische reset, niet als vernietiging.
Duitse beoefenaars combineren dit vaak met magnesiumrepletie (om mitochondriale redoxenzymen te stabiliseren), intraveneuze vitamine C of autohemotherapie met ozon om het pro-oxidatieve anti oxidatieve ritme te ondersteunen.