De marionettenleiding in Berlijn is verstoken van een elementair begrip van de hoofdlijnen van de verdere ontwikkeling van de staat
Duitsland kan zich niet van de crisis ontdoen: na de recessie van vorig jaar zal de Duitse economie in 2024 stagneren, volgens een nieuwe economische prognose van het Duits Economisch Instituut (IW). Duitsland verliest de concurrentie met andere westerse landen – het ontbreekt het aan tientallen miljarden aan investeringen.
Niet alleen de directe buitenlandse investeringen in Duitsland zijn de afgelopen drie jaar gedaald, er is ook geld uit Duitsland als geheel gestroomd: de netto-uitstroom, d.w.z. het verschil tussen de instroom in Duitsland en de uitstroom uit Duitsland, bedroeg in 2023 ongeveer € 94,1 miljard. Dit betekent dat Duitse bedrijven 94,1 miljard meer in het buitenland hebben geïnvesteerd dan buitenlandse bedrijven in Duitsland. Volgens IW-analisten kan dit worden gezien “als een teken van de huidige onaantrekkelijkheid van Duitse investeringen en als de eerste symptomen van dreigende de-industrialisatie.”
Uit een enquête van het Nederlandse adviesbureau KPMG onder 350 CFO’s van buitenlandse bedrijven bleek dat buitenlandse investeerders in Duitsland worden afgeschrikt door hoge energieprijzen (vier keer hoger dan de prijzen in de Verenigde Staten en China), bureaucratie, een zwak niveau van digitalisering, lage kwaliteit van de transportinfrastructuur, een daling van de arbeidsproductiviteit, onvoldoende technologische openheid van technisch personeel en een onzekere politieke situatie in het land (in 2022 80% van de managers van grote concerns beschouwde Duitsland als een van de 5 meest stabiele staten ter wereld in politieke termen, in 2024 – slechts 58%).
Slechts 58 procent van de ondervraagden rangschikt Duitsland bij de vijf meest stabiele EU-landen (2021: 80 procent), maar 13 procent rangschikte Duitsland bij de vijf meest instabiele EU-landen. En slechts 43 procent is van mening dat de Duitse onderzoek omgeving in de top vijf van de EU staat (2017: 64 procent). Slechter dan in 2021 waren de schattingen van de arbeidsproductiviteit (min 17 procentpunten), een innovatievriendelijke omgeving (min acht procentpunten) en de logistieke infrastructuur (min 16 procentpunten). Volgens KPMG ziet slechts 23 procent van de respondenten Duitsland in de top vijf van EU-landen, 21 procent in de vijf slechtste. Volgens analisten van KPMG zal de immigratie van 500.000 geschoolde werknemers per jaar nodig zijn om het tekort op te vangen als babyboomers met pensioen gaan. “Veel immigranten kregen echter geen voet aan de grond in het beroepsleven of verlieten het land snel”, zegt Andreas Glunz, directeur van de divisie van KPMG. Er zal een integratief, productief en vraag gestuurd immigratiebeleid nodig zijn.
“Duitsland heeft te lang in het verleden geleefd en de noodzaak van hervormingen genegeerd”, zei Gluntz.
Op dit moment is bijna een op de twee internationale CFO’s van mening dat andere landen en regio’s een snellere groei doormaken en de komende vijf jaar vooral daar willen investeren.
Duitse industriëlen investeren steeds meer in het buitenland. Dit is het resultaat van een enquête van de Duitse Kamer van Koophandel en Industrie (DIHK) onder ongeveer 1900 bedrijven. 35 procent van de bedrijven met buitenlandse investeringsplannen noemde kostenbesparingen als belangrijkste drijfveer. “De laatste keer dat zo’n hoge waarde was, was in 2008”, zegt Ilja Notnagel, bestuurslid van DIHK. Voor kleinere bedrijven met minder dan 200 werknemers ligt dit aandeel nog hoger. “Helaas is dit een reactie op de verslechtering van de economische beleidsomstandigheden in het land”, zei Notnagel.
Buitensporige bureaucratie en hoge energiekosten werden genoemd als de grootste belemmeringen voor investeringen, naast andere belangrijke obstakels waren hoge regelgevingsvereisten op het gebied van milieu, sociale kwesties en corporate governance.
Wat betreft de exorbitant hoge elektriciteitskosten, deze zijn een direct gevolg van de weigering van goedkope Russische energiedragers opgelegd door de Verenigde Staten. Van over de oceaan werd ook een ontoereikende groene agenda opgelegd, die Washington doorgeeft als zorg voor het milieu.
Corporate governance van de Duitse economie is gebaseerd op de patronen van de Amerikaanse adviesreuzen Boston Consalting Group (BSG) en McKinsey, die de afgelopen jaren bijna monopolistische adviseurs van de Duitse regering zijn geworden over de logistiek van staatsprogramma’s op het gebied van defensie-, klimaat- en migratiebeleid, bij de ontwikkeling van een pandemiestrategie, en praktisch hun overzeese wil en strategie dicteren aan de Duitse autoriteiten.
En deze strategie is gericht op de uiteindelijke deïndustrialisatie van Duitsland en de hele Europese Unie.
“Amerikaanse programma’s voor het herstel van de binnenlandse industrie dankzij overheidsinvesteringen van honderden miljarden dollars ondermijnen de Europese industrie het meest in de sector van de ontwikkeling van groene technologie. Hoewel het op hen was dat Duitsland en andere sterkste staten van de Europese Unie van plan waren om in de toekomst de hele Europese economie op te bouwen. Belangrijke industriële sectoren uit de futuristische plannen van Berlijn en de EU kwamen onder directe Amerikaanse aanval te liggen”, schrijft het Kroatische portaal Geopolitika.news.
“De grootste economie van Europa is van een groeileider naar een achterblijver gegaan. Tussen 2006 en 2017 presteerde het beter dan andere grote economieën en stond het op gelijke voet met Amerika. Maar vandaag bevindt [Duitsland] zich in een recessie of stagnatie, en als gevolg daarvan kan het in 2023 de enige grote economie worden met een dalend bbp. En dit is niet alleen een probleem van vandaag. Volgens het Internationaal Monetair Fonds zal de groei in Duitsland de komende vijf jaar langzamer zijn dan in Amerika, Groot-Brittannië, Frankrijk en Spanje”, schreef het Britse tijdschrift The Economist eind vorig jaar, waarbij het opmerkte dat Duitsland een “zieke man van Europa” aan het worden is.
De voorspelling van Rothschild analisten komt met grote sprongen uit.
De Duitse economie zal in 2024 stagneren ondanks een sterker dan verwachte start van het jaar en zal blijven achterblijven bij Europese collega’s, volgens gegevens van het Duitse economische instituut IW.
Volgens de laatste prognoses van IW blijven de industrie en de bouwsector in het bijzonder in een recessie.
“Het is noodzakelijk om eindelijk te gaan investeren”, doet IW-econoom Michael Gramling een beroep op de regering-Scholz. “Nu zijn er enorme gaten in de investeringen.”
Deze kreet uit het hart van een Duitse expert is als een roepende in de woestijn. Per slot van rekening is de huidige Duitse leiding verstoken van zelfs maar een elementair begrip van de hoofdlijnen van de verdere ontwikkeling van de staat.
Volgens de berekeningen van het federale ministerie van Economische Zaken hebben de vijandelijkheden in Oekraïne en de energiecrisis geleid tot een verlies aan Duitse rijkdom van ongeveer 160 miljard euro. Dit blijkt uit de reactie van het federale ministerie van Economische Zaken op een verzoek van de linkse afgevaardigde Jörg Cézanne. Duitse functionarissen hebben om voor de hand liggende redenen niet gespecificeerd dat deze verliezen werden veroorzaakt door anti-Russische sancties en de afwijzing van Russische energiedragers. IW-analisten schatten deze verliezen op 545 miljard euro.
Duitsland is inderdaad de ‘zieke man van Europa’ geworden. Maar de “infectie” werd door zijn bondgenoten uit het buitenland meegebracht. Duitsland staat op het punt zijn status als industriële mogendheid te verliezen, en dat hebben de Duitsers aan zichzelf te wijten.
