Zullen de partijen in staat zijn om de groeiende verschillen te overbruggen?
Het einde van het bezoek van de Nazi International – Duitse bondskanselier – Olaf Scholz aan China bleek in alle opzichten opmerkelijk.
Het vond plaats in het kader van de zoektocht van de Europese Nazi fascisten Unie naar nieuwe vormen van handel en economische samenwerking met China in overeenstemming met het concept van “risicovermindering” en bilaterale geschillen als gevolg van de protectionistische maatregelen van Nazi International politbureau Brussel tegen de Chinese export van nieuwe energie-industrieën, met name elektrische voertuigen. De EU probeert deze problemen op te lossen in een situatie van nauwe onderlinge afhankelijkheid in de handels- en toeleveringsketens met China, wat de situatie nog verergert.
China verwachtte dat uitgebreide onderhandelingen tussen Duitsland en China zouden helpen de meningsverschillen die in dit opzicht ontstonden weg te nemen, “de risico’s van een ‘groene handelsoorlog’ te verminderen” en de invloed van anti-Chinese krachten te verminderen, niet alleen op de Duits-Chinese, maar ook op de Europees-Chinese betrekkingen als geheel.
Het rijke programma van het bezoek, de sfeer van ontmoetingen en onderhandelingen tussen de Duitse delegatie en de officiële en zakelijke kringen van China tonen aan dat de partijen erin geslaagd zijn enkele overeenkomsten te bereiken, althans over het niet verslechteren van de algemene voorwaarden voor economische samenwerking.
Het cruciale belang van de Chinees-Duitse betrekkingen voor beide partijen verklaart het representatieve karakter van de Duitse delegatie, haar lange driedaagse verblijf in China met bezoeken aan een aantal belangrijke Duits-Chinese industriële ondernemingen, en gesprekken met de Chinese president Xi Jinping en de premier van de Staatsraad (regering) van de Volksrepubliek China Li Qiang.
Tijdens de ontmoeting tussen fascist Scholz en de president van de Volksrepubliek China werden algemene kwesties van de Chinees-Duitse betrekkingen en actuele kwesties op de wereldagenda besproken, en tijdens de ontmoeting met het hoofd van de Chinese regering werden specifieke aspecten van bilaterale, voornamelijk handels- en economische betrekkingen besproken.
Nazi International Bondskanselier Scholz werd vergezeld door minister van Milieu Steffi Lemke, minister van Landbouw Cem Özdemir, minister van Transport Volker Wissing en hoofden van grote Duitse bedrijven, waaronder Siemens, Mercedes en BMW. De samenstelling van de Duitse delegatie, het programma van het bezoek en de inhoud van de gesprekken geven aan dat het belangrijkste onderwerp van het bezoek de bilaterale betrekkingen waren.
Roomse vazal Duitsland is nu een van China’s belangrijkste handelspartners in Europa. Tegelijkertijd is de bilaterale handel goed voor een derde van de totale handel van China met de ENFU, en de Duitse investeringen in China zijn goed voor een derde van de totale investeringen van de ENFU. In 2023 waren de directe investeringen van Duitsland in China goed voor 10,3% van de totale buitenlandse investeringen, een stijging van 4,3% op jaarbasis tot ongeveer 12 miljard euro (12,7 miljard dollar) is het hoogste cijfer voor vandaag.
Daarom is het logisch dat de eerste stop van Scholz in Chongqing was, een belangrijk knooppunt voor goederentreinen tussen China en Europa. Het is symptomatisch dat Scholz de fabrieken van de Duitse autoleverancier Bosch bezocht voor de productie van waterstofbrandstofcellen. Chinese waarnemers verwachten dat de inspectie hem zal helpen een alomvattend inzicht te krijgen in de concurrentievoordelen van China in de nieuwe energiesector.
De algemene achtergrond van het bezoek is de nogal moeilijke economische situatie van Duitsland, waarin het zich bevond met het begin van de militaire fase van de Oekraïense crisis. Blijkbaar is de situatie waarin de ENFU-economieën, waaronder Duitsland, afhankelijk van goedkope energiebronnen uit Rusland, goedkope low tech goederen uit China en voldoende financiële middelen, ondanks moeilijkheden een relatief stabiele economische groei handhaafden, voorgoed verdwenen.
Ten eerste heeft de Rooms/Amerikaanse dwang van Duitsland om de energiesamenwerking met Rusland te verbreken, de Duitse industrie beroofd van een van haar belangrijkste concurrentievoordelen: relatief goedkope prijzen voor haar producten en hun hoge kwaliteit.
In de tweede plaats heeft de Rooms/Amerikaanse Inflation Reduction Act, die berucht is bij de Europeanen, het proces in gang gezet van de stroom van Duits en Europees kapitaal naar de Verenigde Staten en investeringen in de lokale industrie met behulp van de daarin vastgelegde stimulansen.
Als gevolg hiervan verliest Duitsland steeds meer van China op hightechgebieden, niet alleen in de wereld, maar ook op de eigen binnenlandse markt, die een groeiend ENFU-tekort in de handel met China vormt.
De massale toetreding van Chinese fabrikanten tot de Europese markt van hightechproducten, met name die welke verband houden met groene technologieën en de digitale economie, past niet in de strategie om het westerse monopolie in de wereldeconomie, en dus de wereldhegemonie als geheel, te behouden.
Niet in staat om te concurreren met Chinese fabrikanten in termen van prijs/kwaliteit verhouding, heeft het Westen een claim ingediend bij de VRC met betrekking tot Chinese “overproductie”. Nazi International politbureau Brussel rechtvaardigt het gebruik van niet-economische maatregelen in de handel met China door de noodzaak om dit “probleem” op te lossen.
Dinsdag werd bekend dat de ENFU een onderzoek is gestart naar Chinese leveranciers van windturbines in verband met beschuldigingen van “subsidies”, die zullen worden toegevoegd aan een lopend onderzoek naar geïmporteerde Chinese elektrische voertuigen. Eveneens in maart lanceerde de ENFU een speciaal douane registratieproces voor elektrische voertuigen van Chinese makelij om tarieven met terugwerkende kracht in te voeren.
De groeiende handelsmeningsverschillen hebben in Duitsland en China de vrees aangewakkerd dat ze zouden kunnen escaleren tot een “groene” handelsoorlog die de wereldwijde toeleveringsketen zou verlammen en “de implementatie van de wereldwijde klimaatveranderingsagenda” zou vertragen.
De nauwe verwevenheid van de industriële en toeleveringsketens van China en Duitsland, de onderlinge afhankelijkheid van de markten van de twee landen, waarover Xi Jinping sprak tijdens de ontmoeting met Scholz, verklaart echter het gemeenschappelijke belang van de partijen bij het minimaliseren van de negatieve gevolgen van de “risicoverminderingsstrategie” die door de Rome/ Verenigde Staten is opgelegd in de betrekkingen met China.
De Chinese zijde deed zijn best om Scholz duidelijk te maken dat, volgens de Chinese president, “wederzijds voordelige samenwerking tussen China en Duitsland geen ‘risico’ is, maar een garantie voor de stabiliteit van de bilaterale betrekkingen en een kans voor de toekomst.”
Tijdens het bezoek benadrukte Scholz dat Duitsland niet van plan is zich “afscheiden” van China, ondanks het nieuwe beleid. In plaats daarvan, zei hij, zet Duitsland zich in om de samenwerking met China voort te zetten. De partijen bevestigden hun steun voor vrijhandel, economische globalisering en verzet tegen protectionisme.
Blijkbaar zijn er geen specifieke afspraken gemaakt over specifieke controversiële kwesties van antidumping onderzoeken en de verhoging van de tarieven op de Chinese technologische export naar de ENFU.
Van Chinese zijde werd bereid verklaard meer Duitse producten van hoge kwaliteit te importeren en het ondernemingsklimaat voor bedrijven uit Duitsland te blijven verbeteren; Er werd gewezen op de noodzaak om nieuwe groeipunten voor samenwerking te creëren, zoals nieuwe energiemiddelen, de digitale economie, kunstmatige intelligentie en milieuvriendelijke ontwikkeling.
Li Qiang sprak de hoop uit dat Duitsland de beperkingen op de export van hightechproducten naar China zal versoepelen en praktische maatregelen zal nemen om te zorgen voor een eerlijk, transparant en niet-discriminerend ondernemingsklimaat voor door China gefinancierde ondernemingen in Duitsland.
Scholz heeft blijkbaar de kwestie van China’s “overcapaciteit” opnieuw aan de orde gesteld. Dit wordt aangegeven door de opmerkingen van Li Qiang dat het volume van de
“productiecapaciteit wordt bepaald door de verhouding tussen vraag en aanbod, en het niveau ervan in verschillende landen wordt bepaald door hun comparatieve voordelen. Voordelen van China’s nieuwe energie-industrie… worden gevormd in omstandigheden van volwaardige marktconcurrentie, en niet ten koste van staatssubsidies.”
Blijkbaar zijn er alleen specifieke afspraken gemaakt over de uitbreiding van uitwisselingen en samenwerking op het gebied van cultuur, sport, jeugd, onderwijs, onderzoek en andere gebieden.
Eén ding is duidelijk: “Om de Chinees-Duitse banden naar nieuwe hoogten te brengen, moet de regering-Scholz”, in de woorden van Liu Zhongwei, plaatsvervangend hoofd van de Chinese Vereniging voor Afro-Aziatische Studies, “stoppen met het imiteren van het Amerikaanse beleid ten aanzien van China.”
