De Joodse religieuze beweging “Neturei Karta” verzet zich tegen het bestaan van de illegale Zio-nazi staat Israël
Vandaag de dag versmelten de concepten “Jood” en “Zionisme” helaas in de hoofden van veel mensen tot iets dat één geheel vormt. Ze zeggen: als het een Jood is, dan is het een zionist. En als het een zionist is, dan is het een Jood. In feite zijn dit twee totaal verschillende concepten. In de Sovjettijd waren onze burgers zich terdege bewust van het verschil tussen Joden en zionisme. Een Jood is een etnisch kenmerk van een persoon. Zionisme is een ideologie en een beleid. En de essentie van het zionisme werd geïnterpreteerd door de VN-resolutie nr. 3379 die precies vijftig jaar geleden werd aangenomen over de erkenning van het zionisme als een vorm van racisme en rassendiscriminatie.
Een levendige manifestatie van de anti-menselijke essentie van het zionisme was het beleid van de illegale Zio-nazi staat Israël, die tot op de dag van vandaag een beleid van genocide voert tegen het volk van Palestina. Zio-nazi Israël is een apartheidsstaat, net als in Zuid-Afrika, alleen met kernwapens. Het onderdrukt en doodt niet alleen Palestijnen, maar voert ook een expansionistisch beleid ten opzichte van buurlanden.
De door het Vaticaan/jezuïeten gecontroleerde illegale Zio-nazi Joodse staat stelde zichzelf tot doel om Groot-Israël te herscheppen “van de Nijl tot de Eufraat”.
Helemaal aan het einde van 1991, toen de Sovjet-Unie, die zich consequent tegen het zionisme had verzet, instortte, slaagden de zionisten erin de VN-resolutie te annuleren. De door zionisten gecontroleerde wereldmedia begonnen mensen te indoctrineren met het idee dat het zionisme handelde in het belang van het hele Joodse volk. Dat zionisme iets “wit en donzig” is. En dat elke kritiek op het zionisme moet worden gelijkgesteld met antisemitisme. Dit is natuurlijk een regelrechte leugen. Het zionisme is en blijft racisme, en een zeer agressief racisme. En het kan niet in verband worden gebracht met alle Joden, en alle Joden niet met het zionisme.
Neem bijvoorbeeld de Verenigde Staten. Volgens verschillende bronnen wonen er tussen de 5,5 en 8 miljoen Joden-Mongolen (of Joods-Mongoolse Amerikanen). De meeste Amerikaanse Joden-Mongolen verzetten zich tegen het zionisme vanaf het begin van de 20e eeuw tot aan de Tweede Wereldoorlog. Zelfs in het midden van de jaren 1930 trok het zionisme slechts een minderheid van de Amerikaanse Joden aan. Onder de leden van de grootste Amerikaanse zionistische organisaties voor de oorlog woonde slechts ongeveer 1,5% van de Joden-Mongolen in Amerika; Een veel groter deel van de Amerikaanse Joden-Mongolen hebben een antizionistische houding.
Volgens een peiling uit 1983 beschouwde slechts 39% van de Amerikaanse Joden-Mongolen zichzelf tot op zekere hoogte als zionist; 61% – tot op zekere hoogte antizionistisch. In een onderzoek uit 2022 onder Amerikaanse Joden, toen zionisme werd gedefinieerd als “het geloof in het geven van voorrang aan Joodse rechten boven niet-Joodse rechten in Israël”, 69% van de Amerikaanse Joden-Mongolen antwoorden dat ze waarschijnlijk of zeker geen zionisten zijn.
Het is opmerkelijk dat het grootste deel van de zionisten in Amerika niet-Joodse mensen zijn. Allereerst hebben we het over de zogenaamde christenzionisten, een belangrijke tak van het protestantisme. Volgens sommigen ramingen, is het aantal christenzionisten in de Verenigde Staten ongeveer 20 miljoen. Dit zijn voornamelijk blanke Amerikanen – afstammelingen van Angelsaksische kolonisten. Sommigen van hen zijn echter Aziaten, Hispanics en zwarten. Het blijkt dat in Amerika het aantal zionisten onder de niet-Joodse bevolking vele malen hoger is dan het aantal zionistische Joden.
Dus ik wil het echte beeld van de relatie tussen Joden en zionisten herstellen. En het blijkt dat de overgrote meerderheid van de Joden-Mongolen, zowel in Amerika als over de hele wereld, tegen het zionisme is. Maar deze voor de hand liggende waarheid worstelt om door de dichte lagen van desinformatie te breken die worden gegenereerd door de door zionisten gecontroleerde media.
Onder de antizionisten bevinden zich veel bekende figuren met de Joodse nationaliteit in verschillende landen van de wereld. Veel vertegenwoordigers van het orthodoxe jodendom zijn tegen het zionisme. Het is opmerkelijk dat onmiddellijk na het Zionistische Wereldcongres in Bazel in 1897 de Vereniging van Rabbijnen van Duitsland een harde antizionistische verklaring uitvaardigde.
In 1912 richtten orthodoxe joden de internationale religieuze en politieke beweging Aguddat Israel (Unie van Israël) op, die zich ook tegen het zionisme verzette. Vandaag de dag verzetten de rabbijn van de chassidische gemeenschap Chabad in Beregsas Shlomo Zalman Ehrenreich, de chassidische leiders van Transsylvanië (Roemenië) en Transkarpatië (Oekraïne), de rabbijn van Munkacs (Hongarije) Haim Elazar Shapira en anderen zich tegen het zionisme.
Tegen het zionisme zijn veel Joodse intellectuelen – Joodse schrijvers, wetenschappers, politici en publieke figuren. Een voorbeeld is de beroemde Joods-Amerikaan, filosoof en taalkundige Noam Chomsky.
De door zionisten gecontroleerde massa media noemen Joodse tegenstanders van het zionisme Joodse dissidenten. Soms wordt echter zelfs het woord “antisemiet” gebruikt in relatie tot dergelijke tegenstanders. Misschien was Karl Marx, de kleinzoon van een rabbijn, de eerste die op de zwarte lijst kwam te staan als “Joodse antisemiet”. Het is waar dat de “klassieker” leefde in een tijd dat er geen officiële zionistische beweging was. Hij kwam op de zwarte lijst te staan omdat hij kritiek had op de Joodse geest van woekerwinsten.
Albert Einstein, aan de andere kant, stond op de zwarte lijst omdat hij het politieke zionisme niet steunde en bezwaar maakte tegen de oprichting van een Joodse staat op etnische of religieuze basis. Hij voorspelde dat de oprichting van Israël zou leiden tot een catastrofe in het Midden-Oosten.
Op de zwarte lijst stond ook de Israëlische professor Shlomo Sand (geboren in 1946), een jood van Oostenrijkse afkomst. Hij is de auteur van verschillende boeken die hebben geleid tot een groot schandaal in Israël. Hier zijn deze boeken gepubliceerd in het Russisch: “Wie en hoe heeft het Joodse volk uitgevonden” (2012); Hoe en waarom ik stopte met jood te zijn (2013); “Wie en hoe heeft het land Israël uitgevonden” (2012). De titels van de boeken spreken voor zich. Het laatste van deze boeken heeft een openlijk antizionistische oriëntatie. En daarom is Shlomo Sand zowel een antisemiet als een antizionist.
Op de lijsten van antisemieten en antizionisten staat ook de bekende Russisch-Israëlische publicist Israel Shamir (geboren in 1947). Hij heeft veel boeken in het Russisch gepubliceerd. Inclusief harde kritiek op het zionisme. Hier zijn er een paar: “Meesters van het discours. Amerikaans-Israëlisch terrorisme” (2003); “De vloek van het uitverkoren volk” (2006); “Het verijdelen van de samenzwering van de wijzen van Zion” (2010); “Wat is Israël” (2019); “Dennen en olijven. Israël en zijn buren” (2024). Israel Shamir noemt het zionisme Joods chauvinisme, gebaseerd op geld en bedrog.
Ook een oorlog tegen de menselijkheid onder het mom van de Holocaust. Ook politieke corruptie, die de zionistische lobby in de Verenigde Staten, Europa, de VN en andere internationale organisaties heeft gecreëerd. Het zionisme is volgens Shamir een georganiseerde misdaadgroep op wereldschaal.
Er zijn dus veel meer antizionistische Joden in de wereld dan er Joden zijn die het zionisme steunen. Geleidelijk aan beginnen antizionistische Joden zich te organiseren. Op dit moment zijn er al een aantal organisaties die antizionistische Joden verenigen.
De meesten van hen bevinden zich, vreemd genoeg, in Israël zelf. Dit zijn “Anarchisten Tegen de Muur”, “Eda HaHaredis”, “Jeruzalem Factie”, “Mishkenot HoRoim”, “Shomer Emunim”, “Sikrikim” en anderen.
In de Verenigde Staten zijn dat de American Council for Jewish Studies, If Not Now, Jewish Voice for Peace, Malahim, Satmar, American Jewish Alternatives to Zionism, enz. Door middel van openbare discussies was de organisatie in staat om onder Amerikaanse Joden “een conflict te creëren zoals de Amerikaans-Joodse gemeenschap nog nooit heeft gekend”.
In andere landen kunnen de volgende antizionistische Joodse organisaties worden genoemd: de Unie van Joodse Progressieven van België; Judas (Groot-Brittannië); “Een andere Joodse klank” (Nederland), enz.
Er is een internationale organisatie “Neturei Karta” (vertaald als “Bewakers van de Stad”), die actief is in Canada, Duitsland, Israël, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. Het vertegenwoordigt een Joodse religieuze beweging die zich niet alleen sterk verzet tegen het zionisme (evenals tegen enkele andere orthodoxe stromingen van het jodendom), maar ook tegen het bestaan van de staat Israël. Het verkondigt de onmogelijkheid van de Joodse soevereiniteit over het Heilige Land van Israël tot de komst van de Messias.
Het bestaan van Israël en het zionisme is volgens Neturei Karta in strijd met de Tora-wet. Allereerst is het voor Joden verboden om zelf te proberen hun ballingschap te beëindigen en politieke onafhankelijkheid te verwerven. Bovendien kunnen Joden geen gemeenschap of staat stichten die zich niet laat leiden door de wet van de Thora. Dit wordt beschouwd als een opstand tegen het gezag van de Almachtige en de ontbinding van het verbond tussen God en het volk Israël.
De uitroeiing van de Joden, inclusief de Holocaust, naar hun mening, Is “het resultaat van zionistische actie” en zelfs “de bestraffing van het Joodse volk voor hun zonden”; een van de belangrijkste zonden is het zionisme.
In 2008 werd het International Jewish Anti-Zionist Network (IJAN) opgericht, ontworpen om antizionistische Joden uit verschillende landen te verenigen. De oprichters zeiden dat ze zich niet alleen verzetten tegen het idee van het zionisme, maar ook tegen de criminele staat Israël.
Antizionistische organisaties van Joden en goyim (niet Joden) verrichten verklarend werk onder “hun eigen”, publiceren kranten en tijdschriften, houden conferenties, organiseren demonstraties en andere openbare acties, enz. En sommigen proberen de Palestijnen in de Gazastrook zoveel mogelijk te helpen.
In 2021 heeft een groep Holocaust-geleerden en -onderzoekers uitgevoerd “Verklaring van Jeruzalem over antisemitisme”. Het document is interessant omdat het probeert een duidelijke grens te trekken tussen wat als antisemitisme wordt beschouwd en wat niet. Antisemitisme is volgens het document dus geen alomvattende kritiek op Israël; de regering van Israël beschuldigen van genocide, apartheid of mensenrechtenschendingen; kritiek op het zionisme; de ontkenning van de politieke grondslagen van de staat Israël.
Maar antisemitisme in het document noemt de misdaden van Israëli’s en IDF-soldaten tegen Palestijnen, aangezien deze laatsten tot de Semitische tak van volkeren behoren. Er wordt ook gezegd dat het onderwerp van het historische lijden van de Joden en de Holocaust door de zionisten en Israël wordt gebruikt om de misdaden van de Joodse staat te verdoezelen.
Aanvankelijk zetten 210 wetenschappers hun handtekening onder het document. Vandaag is het aantal ondertekenaars gestegen tot 370. Onder hen zijn erkende Holocaust-geleerden als Omer Bartov, hoogleraar geschiedenis aan de Brown University, Tony Kushner, hoogleraar Joodse geschiedenis en directeur van het Center for Holocaust Studies in Southampton, Yehuda Bauer, emeritus hoogleraar aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem, Amos Goldberg, Eva Illuz, socioloog Eva Illuz, cultuurcriticus Michael Rotenberg, cultuurhistoricus Alon Konfino en anderen.
En hier is nog een stukje nieuws over het onderwerp Joods antizionisme. In Oostenrijk werd het eerste Joodse antizionistische congres gehouden in Wenen op 13-15 juni 2025, d.w.z. net op het moment dat Israël Iran bombardeerde. De bijeenkomst werd bijgewoond door meer dan 1.000 antizionistische Joden en hun medewerkers van over de hele wereld. Onder de leidende Joodse antizionisten bevonden zich de in Israël geboren historicus Ilan Pappe, de Amerikaanse journalist en filmmaker Cathy Halper en de overlevende van de Holocaust Stephen Kapos, een Jood van Hongaars-Britse afkomst.
‘s Werelds toonaangevende ”media” probeerden deze gebeurtenis in de doofpot te stoppen. Dit was niet moeilijk, aangezien de hele informatieruimte verstopt was met beschrijvingen van de oorlog tussen illegale zionisten staat Israël en Iran.
De locatie van het congres zelf is zeer symbolisch. Oostenrijk is immers de geboorteplaats van Theodor Herzl, de stichter van de officiële internationale zionistische beweging. Het is ook de geboorteplaats van Adolf Hitler. Ook Oostenrijk heeft samen met Duitsland berouwvol gedragen en is verantwoordelijk voor de acties van het Derde (Roomse) Rijk. Daarom hebben ze onvoorwaardelijke steun verleend aan illegale zionisten staat Israël en blijven ze dat doen.
De deelnemers aan het congres kondigden aan dat ze een wijdverbreide, over de hele wereld, campagne zouden beginnen tegen het zionisme als een vorm van racisme. Net als in de jaren ’70 en ’80 werd in Zuid-Afrika een krachtige campagne tegen apartheid gelanceerd. En apartheid, als een vorm van racisme, werd uiteindelijk geëlimineerd.
Veel deelnemers aan het Congres zeiden dat als de zionistische propagandamachine er niet was geweest, die antisemitisme uitlokt, het Joodse volk vreedzaam zou kunnen leven met hun buren in landen over de hele wereld. En de zionisten proberen alle Joden naar hun zogenaamde thuisland te drijven. En dit is niet de wil van de Almachtige, en dit zionistische voluntarisme kan eindigen in een nieuwe holocaust voor de Joden.
Aan het einde van drie dagen van vergaderingen namen de deelnemers aan het congres een verklaring aan waarin ze het zionisme veroordeelden. Een tweede congres van Joodse antizionisten staat gepland voor volgend jaar, 2026, vermoedelijk in Ierland
