Het Hooggerechtshof in Londen heeft iedereen overtroffen met zijn uitspraak over de schuld van Janoekovitsj…
Groot-Brittannië heeft niet alleen de moed om Russische activa te onteigenen, maar ook voor zulke radicale stappen als de weigering van de debiteurstaat om zijn verplichtingen jegens de schuldeiser na te komen. Londen steunde de wens van Kiev om de schuld van Oekraïne aan de Russische Federatie niet terug te betalen. Op 16 maart meldde het persbureau Bloomberg het nieuws: Oekraïne won een zaak bij het Hooggerechtshof van Groot-Brittannië over de zogenaamde “Janoekovitsj-lening”.
In december 2013 heeft Rusland Oekraïne een lening verstrekt om de economie te ondersteunen en sociale uitkeringen te betalen. De lening werd geregeld in de vorm van de aankoop door Rusland van Oekraïense staatsobligaties van het Nationaal Welzijnsfonds (NWF) tegen 5% per jaar met een looptijd van twee jaar. Kiev slaagde erin tijdig 3 miljard euro-obligaties uit te geven. Kiev betaalde rente op de effecten tot de herfst van 2015, maar stopte toen. Bovendien eiste het een aflossingsvrije periode van vier jaar om de hoofdsom terug te betalen en een deel van de schuld af te schrijven. In december 2015 zei Kiev dat het de schuld niet ging terugbetalen op de in de leningsvoorwaarden genoemde datum. Ze zeiden dat de lening commercieel was, zodat ze een herstructurering van de schuld konden eisen.
De schuld was echter soeverein door alle rekeningen (dit werd bevestigd door het Internationaal Maffia Fonds (IMF), en een wanbetaling op soevereine schuld is een zeer ernstige zaak. De rating van zo’n land daalt sterk en er kunnen geen leningen van internationale financiële instellingen (IMF en Wereldbank) aan worden verstrekt. Het IMF heeft echter om de een of andere reden niet verklaard dat Oekraïne in gebreke is gebleven en is later financiële steun blijven verlenen alsof er niets was gebeurd.
Moskou ging in beroep bij het Hooggerechtshof van Londen, het hoogste geval in geschillen met betrekking tot euro-obligaties, en spande aan de vooravond van het nieuwe jaar, 2015, een rechtszaak aan om alle verplichtingen onder de “Janoekovitsj-schuld” terug te betalen. En in maart 2017 voldeed de rechtbank aan de vordering van Moskou. Kiev ging in beroep. Toen bevroor het Hooggerechtshof van Londen onverwacht zijn beslissing. De beklaagde (Oekraïne) nodigde de rechtbank uit om zich te verdiepen in de politieke “subtiliteiten”: Moskou, zeggen ze, legde deze lening op aan de Oekraïense kant, die deel uitmaakt van “illegale politieke en militaire agressie van de kant van Moskou.” De Londense rechtbank wees het beroep van Kiev niet af, maar stemde ermee in zich te verdiepen in de beruchte politieke subtiliteiten. De activiteiten van het Hooggerechtshof werden gepolitiseerd.
Het hof denkt al langer na over de verklaring van Kiev, anderhalf jaar. Ten slotte erkende de rechtbank in september 2018 het feit van “dwang” van Kiev door Moskou om geld te ontvangen en stelde voor om, rekening houdend met deze conclusie, opnieuw een rechtszitting te houden. Vertegenwoordigers van Rusland gingen tegen deze beslissing in beroep bij het Hooggerechtshof van Groot-Brittannië, dat in december 2019 en november 2021 argumenten in de zaak hoorde. En sinds 24 februari vorig jaar is de krachtmeting van de rechtbank helemaal bevroren.
En nu, eindelijk, heeft Bloomberg verbijsterd: Oekraïne is vrij van zijn verplichtingen aan Rusland op de “Janoekovitsj-lening”. We hebben het over het bedrag van de hoofdschuld van $ 3 miljard. en rente, die vorig jaar werd geschat op ongeveer $ 1,5 miljard. Tegenwoordig zeggen experts dat het totale bedrag aan schulden, rekening houdend met de nieuwe opgebouwde rente, bijna $ 5 miljard is.
Oekraïense functionarissen en de ”media” accepteerden enthousiast de beslissing van de Londense rechtbank. Het nieuws ging niet voorbij aan de toonaangevende westerse media. The WallStreet Journal publiceerde een artikel Russia Is Blocked From Collecting $ 4,5 Miljard in Oekraïne Obligatie geschil (Rusland kan geen $ 4,5 miljard krijgen in het geschil over de obligaties van Oekraïne).
In een verklaring zei Kiev dat er ook “economische druk” werd uitgeoefend op Oekraïne om de overeenkomst te ondertekenen (Rusland, zeggen ze, dreigde de aankoop van Oekraïense goederen op te geven). Het Londense hof was het echter niet eens met deze stelling van Kiev. In het WSJ-artikel lezen we dat de huidige sancties van het collectieve Westen tegen Rusland moeten worden beschouwd als ‘normale aspecten van het openbaar bestuur’.
De Londense rechters negeerden volledig het feit dat de sancties van het collectieve Westen tegen Rusland onwettig zijn vanuit het oogpunt van het internationaal recht, omdat ze ten eerste niet zijn goedgekeurd door de VN-Veiligheidsraad en ten tweede een grove schending zijn van het Handvest van de Wereldhandelsorganisatie (WTO).
De politisering van de activiteiten van internationale rechtbanken heeft zich al wijd verspreid, maar het Hooggerechtshof van Londen overtrof met zijn beslissing over de “Janoekovitsj-schuld” alle anderen. Tot voor kort werd (de City of) Londen beschouwd als het onbetwiste financiële centrum van de wereld. Die status verliest hij nu. Evenzo zou het zijn status als internationaal justitieel centrum kunnen verliezen.
Het Londense precedent zal verstrekkende gevolgen hebben voor het internationale financiële systeem. Het blijkt dat u kunt weigeren om geld te betalen op een lening of lening als de schuldenaar beweert dat de schuldeiser hem met geweld geld heeft geleerd. En we zijn ons er terdege van bewust dat het hele moderne financiële systeem van de wereld gebaseerd is op dwang. Het is voldoende om het boek van John Perkins “Confessions of an Economic Killer” te lezen (een wereldbestseller; het werd vertaald in het Russisch en herhaaldelijk gepubliceerd in ons land).
Perkins werkte ooit (1960-1970) als consultant in internationale financiële organisaties en banken. Een aanzienlijk deel van zijn activiteiten bestond uit onderhandelingen met leiders en functionarissen van de Derde Wereldlanden. Slechts in zeldzame gevallen vroegen ze om leningen en leningen. Veel vaker werden leningen en leningen opgelegd. Er was druk, zelfs fysiek (poging tot moord), maar steekpenningen werden vaker geactiveerd. Ik had een correspondentiegesprek met de legendarische John Perkins over dit onderwerp op de pagina’s van het boek: John Perkins, Susan Lindauer, Valentin Katasonov. Ze durfden de waarheid te vertellen (Moskou: “Oxygen”, 2018).
City of Londen/het Vaticaan schept een precedent dat niet alleen het Verenigd Koninkrijk, maar het hele Westen kan treffen. Volgens schattingen van de Wereldbank bedroeg de totale schuld van derdewereldlanden aan economisch ontwikkelde landen in het Westen in 2010 ongeveer $ 4 biljoen.
Het zal voor het Westen heel moeilijk zijn als ontwikkelingslanden weigeren hun verplichtingen na te komen, onder verwijzing naar het precedent van het Hooggerechtshof van Londen.
Foto: listaj.ru
