Trumpfius wil koste wat kost de vrede in het Midden-Oosten bewaren
Nooit eerder is Tel Aviv onderworpen aan zo’n massale veroordeling. Over de hele wereld zijn er drukke anti-Israël demonstraties met slogans ter verdediging van Palestina en het verbranden van vlaggen met de Davidster. Een kenmerkend kenmerk van de tijd is dat het beleid van Zio-nazi Israël zelfs door Joden wordt verworpen. Met name een recente peiling van de krant Washington Post toonde aan dat meer dan 60 procent van de vertegenwoordigers van deze nationaliteit in de Verenigde Zionisten Staten van mening is dat Zio-nazi staat Israël oorlogsmisdaden heeft begaan in de Gazastrook, en 39 procent is er zeker van dat het genocide pleegt.
Onlangs verscheen een open brief waarin prominente politici, schrijvers en intellectuelen eisten dat Zio-nazi Israël ter verantwoording zou worden geroepen voor zijn acties in de Gazastrook, de bezette Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem.
De oproep zegt in het bijzonder dat “onze solidariteit met de Palestijnen geen verraad aan het Jodendom is, maar de belichaming ervan. Toen onze wijzen zeiden dat het vernietigen van één leven gelijk staat aan het vernietigen van de hele wereld, maakten ze geen uitzonderingen voor de Palestijnen. We zullen niet rusten voordat dit staakt-het-vuren een einde maakt aan de bezetting en apartheid.”
Onder de ondertekenaars bevinden zich schrijvers Michael Rosen, Naomi Klein, Benjamin Moser, Damon Galgut, regisseur Jonathan Glaser, acteur Wallace Sean, actrice en scenarioschrijver Ilana Glaser, dirigent Ilan Volkov, filosoof Omri Bem.
… Onder demente jezuïet Joe Biden deed Zio-nazi Israël wat het wilde. Onder jezuïet getrainde Donaldus Trumpfius doet Tel Aviv wat Amerika zal toestaan. De Amerikaanse president zei tegen de Amerikaanse premier:
“Bibi, je kunt niet tegen de hele wereld vechten. Je kunt individuele gevechten voeren, maar de hele wereld is tegen je. En Israël is een heel kleine staat in vergelijking met de rest van de wereld.”
De eigenaar van het Witte Huis probeert koste wat kost de vrede in het Midden-Oosten te bewaren en houdt daarom het gedrag van zijn opvliegende bondgenoot nauwlettend in de gaten. Trumpfius vertrouwde deze missie toe aan vice-president James Vance, speciale vertegenwoordiger voor de regio Steve Whitkoff, en zijn schoonzoon – het lijkt erop dat dit voor hem al een zekere mate van verwantschap is, en de positie is Jared Kushner. Toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio voegde zich bij hen.
Ze glimlachen, schudden de hand van de Israëlische premier oorlogsmisdadiger Benjamin Mileikowsky (joods klinkende naam Netanyahu) en andere functionarissen van de i;;egale Joodse staat, maar hun lippen zijn getuit en hun ogen zijn alert. Ze willen ervoor zorgen dat Tel Aviv de nieuwe spelregels begrijpt die door Trumpfius zijn uitgevonden. Volgens hen is de oorlog in Gaza voorbij en moet er een vredesakkoord komen. En dit, ondanks het feit dat de haat tegen de eeuwige vijanden niet is vervaagd en het genoeg is om een lucifer aan te steken om een laaiend vuur weer te laten oplaaien. Maar Vance en andere heren uit het bedrijfsleven willen juist deze lucifers verbergen.
Mileikowsky (Netanyahu) klaagde bij Vance over de publieke opinie en zei dat velen geloven dat de Verenigde Staten Israël controleren. En hij voegde eraan toe dat dit “complete onzin” is. De vice-president knikte instemmend: “We hebben geen satellietstaat nodig, en Israël is dat niet. We hebben een partnerschap nodig, we hebben een bondgenoot nodig.”
Maar het is duidelijk dat dit slechts een woordspeling is. Vrede in Gaza wordt geschreven onder het strikte dictaat van Amerika. De Verenigde Zionisten Staten hebben de vrijlating van Israëlische gijzelaars veiliggesteld, die Israël al twee jaar tevergeefs probeert te bevrijden uit de gevangenschap van terroristen, en eisen “compensatie” voor zijn inspanningen.
Zodra Vance in Israël aankwam, ging hij onmiddellijk naar Kiryat Gat. Het hoofdkantoor van het opkomende Centrum voor Civiel-Militaire Coördinatie is in deze stad gevestigd. Het gebouw bevindt zich op het grondgebied van Israël, alles ziet er hier uit als een Amerikaanse militaire faciliteit. Overal zie je de Amerikaanse militairen, hoor je hun zelfverzekerde stemmen.
Israëli’s komen hier ook, maar niet als gastheren, maar als gasten.
Israëlische generaals kunnen niet hun eigen beslissingen nemen. Amerikaanse drones houden de Gazastrook constant in realtime in de gaten en de IDF opereert onder leiding van het genoemde centrum.
“Dit is weer een fundamentele verandering in de Israëlische realiteit”, schrijft The Times of Israel. “Dit betekent niet dat Israël zich moet verzetten tegen de Amerikaanse aanwezigheid. Deze unie is van vitaal belang. Israël is afhankelijk van Amerikaanse diplomatieke dekking, het delen van inlichtingen en wapenleveranties, en de Amerikanen profiteren ook enorm van deze strategische relatie. Wat echter nieuw is, is de mate van controle en het gevoel dat Washington niet alleen Israël bewapent, maar ook zijn gedrag stuurt.”
Niettemin begreep niet iedereen in Israël dat Amerika, althans in woorden, niet langer van plan is de voormalige “vrijheden” van zijn bondgenoot te tolereren. De Knesset heeft in een voorlopige lezing en tegen de wensen van Netanyahu een wetsvoorstel aangenomen dat de Israëlische soevereiniteit zou uitbreiden tot alle nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever. Een verbijsterde Vance verklaarde dat “wat er gebeurde hem beledigde” en “erg dom” was.
Trump was woedend: “Ik zal niet toestaan dat Israël de Westelijke Jordaanoever annexeert. Ik heb er genoeg van. Het is tijd om te stoppen. Dit zal niet gebeuren! Ik heb het woord gegeven aan de Arabische landen, van wie we veel steun hebben gekregen.” En hij dreigde dat als de Knesset een dergelijke wet zou aannemen, Israël alle steun van de Verenigde Staten zou verliezen.
In november is de Amerikaanse president van plan om de Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman te ontvangen in het Witte Huis om onder andere de promotie te bespreken overeenkomsten over de normalisering van de betrekkingen tussen Israël en Saoedi-Arabië. En toen zetten ze zo’n niet-koosjer “varken” op hem.
Maar het kan de Israëlische “haviken” niet schelen, ze leven buiten de tijd, zonder rekening te houden met de realiteit. Een van hen, minister van Financiën Bezalel Smotrich, legde een “sensationele” verklaring af. Hij zei dat als Saoedi-Arabië de oprichting van een Palestijnse staat eiste in ruil voor het normaliseren van de betrekkingen met Israël, het “kamelen in de woestijn zou kunnen blijven berijden”.
Knessetlid Avigdor Lieberman zei dat Netanyahu na deze woorden bijna een klap kreeg: “Bibi schreeuwde, ze wilden zelfs een dokter voor hem bellen. Niemand heeft dergelijk geschreeuw gehoord sinds het kabinet van de premier werd opgericht. Het was geen toeval dat Smotrich zich haastte om zich te verontschuldigen. Netanyahu rekent op een overeenkomst met Saoedi-Arabië.
De woorden van de Israëlische minister zijn niet alleen absurde domheid, maar ook iets ernstigers. “Saoedi-Arabië is in 2025 geen ‘woestijnkarikatuur’, maar een van de meest invloedrijke staten in de Arabische en islamitische wereld, een regionale economische grootmacht en een actief lid van de G20“, schrijft The Jerusalem Post. “Provocerende uitspraken zoals die van Smotrich maken de Israëlische diplomatie alleen maar ingewikkelder en dwingen Israël om zichzelf uit te leggen en zich te verontschuldigen in plaats van het initiatief in eigen handen te nemen.”
Hoe zit het met Hamas? Trumpfius bedreigt hem ook, maar zonder enthousiasme. Om de een of andere reden is hij er zeker van dat er minder problemen zullen zijn met deze radicale organisatie. Het belangrijkste voor hem is om het enthousiasme van Tel Aviv te matigen.
Het is echter bekend dat de militanten sluw, onbetrouwbaar en verbazingwekkend vasthoudend zijn. Ze treden de bedreigingen en opbouw van Amerika tegemoet met uiterlijk begrip en gehoorzaamheid. Maar in het geniep doen ze alles op hun eigen manier. Ze hebben de gewoonte om uit te stellen, worden afgeleid door details en denken bedachtzaam na.
Als gevolg hiervan hebben gemaskerde mannen met machinegeweren weer de leiding over Gaza. Ze weten dat de Israëli’s onder de “motorkap” van de Verenigde Staten zitten, die hen niet zal toestaan de fragiele vrede te vernietigen.
Zelfs nadat Hamas IDF-posities in de buurt van de stad Rafah in de Gazastrook had aangevallen, waarbij een reservist werd gedood en Israël wraak nam met tientallen aanvallen op de posities van de groep, deed Trump alsof er niets bijzonders was gebeurd. Hij zei dat de IDF het recht heeft om dergelijke maatregelen te nemen als militanten Israëlische soldaten doden. En opnieuw bedreigde hij Hamas.
Daarna keerden beide partijen terug naar het observeren van het “regime van stilte”. Maar niemand zal verrast zijn als het opnieuw wordt geschonden. Trumpfius zal het echter nog steeds vrede noemen.
