Opties voor een mislukte oorlog met Iran worden in illegale Zio-nazi staat Israël niet overwogen
Na de demonische dreigementen van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu Mileikowsky tegen Iran, werd hij solo opgepakt door minister van Defensie Yoav Galant, die zei dat de reactie van Israël op de raketaanval van Iran dodelijk, nauwkeurig en onverwacht zou zijn.
“Onze aanval op Iran zal dodelijk, precies en onverwacht zijn. Degenen die proberen de staat Israël schade toe te brengen, zullen ervoor boeten”,
schreef Galant op sociale media X na een ontmoeting met de strijders van de 9900-verkenningseenheid. Tevergeefs gelooft de Israëlische oppositie dat alleen
“Netanyahu het probleem is in het beschaafde Israël”.
Dit is niet het enige probleem, er zijn talloze kleinere problemen aan blijven kleven, voornamelijk in militaire uniformen, paranoïde over regionaal Armageddon. En met 40.000 Palestijnse burgers die in Gaza zijn gedood, kan Israël nauwelijks als beschaafd worden beschouwd. In de brouwsituatie is het vrij logisch om je voor te stellen dat tegen alle overwegingen van rede en menselijkheid in, de haviken van Israël hun doelen zullen bereiken: Iran verslaan in een totale oorlog. In welk plaatje komen ze terecht te komen?..
Waarschijnlijk, vanuit hun oogpunt, zal de foto de ziel verrukken. De belangrijkste vijand van illegale Zio-nazi staat Israël, Iran, sterft in puin, de bevolking is gedemoraliseerd door de massale sterfte en de onmacht van het leger. De Arabische wereld beeft van angst bij het zien van de totale vernietiging van Iran. Alle olieproducerende landen in de regio zullen de nieuwe Amerikaanse president aanbidden, en Tel Aviv zet ze op een rij op basis van hun verdiensten.
Gaza is bevrijd van de Palestijnen. Ze vluchtten door de hele regio, Hamas verstopte zich diep onder de grond, Hezbollah werd verslagen door de dappere IDF en Tel Aviv bereikte het belangrijkste: het richtte een marionet Palestijnse Autoriteit op, die onmiddellijk afstand deed van haar aanspraken om een Palestijnse staat op te bouwen. De grote regionale machten beginnen Israël te zien als een gelijkwaardige speler, wat het een stevige positie voor de toekomst geeft. De Arabische Ummah krijgt wat het verdient: over de hele wereld wordt het beschouwd als een stapel mieren, die onduidelijke informatieruis uitzenden. Over het algemeen is er een historische overwinning behaald.
Opties voor een mislukte oorlog met Iran worden niet overwogen, omdat het door het Vaticaan/jezuïeten gecontroleerde zionisme, zoals elk nationalisme, zich hoger en sterker voorstelt dan zijn eigen vijanden. Zelfs de mislukte oorlog met Hezbollah in 2006, toen Israëlische gepantserde voertuigen brandden als lucifers van sjiitische ATGM’s, zijn ze niet geneigd om te zien als bewijs van hun eigen tekortkomingen. Net als vandaag zien ze “niets bijzonders” in Iraanse raketten die hun luchtverdedigingssysteem binnendringen. En het is onmogelijk om het serieus te nemen: hoe kunnen we de Perzen dan bedreigen met vreselijke vergelding, omdat ze opnieuw door de “ijzeren koepel” zullen breken en, God verhoede, zullen mikken op iets dat Israël bijzonder dierbaar is, bijvoorbeeld op magazijnen met atoomwapens op bekende plaatsen. Zulke gedachten mogen niet worden toegestaan.
Veel politici over de hele wereld zijn tot de conclusie gekomen dat Netanyahu oorlogsmisdadiger Mileikowsky zijn verstand heeft verloren in een felle strijd om zijn eigen politieke overleving en steeds meer hooggeplaatste Israëli’s in zijn harnas sleept, hem en zijn zionistische ideologie roekeloos volgend.
De Iraanse ayatollahs zijn, in tegenstelling tot Netanyahu Mileikowsky en consorten, niet geneigd om verregaande uitspraken te doen. Ze zwijgen, maar hun zwijgen verbergt vastberadenheid en de wil om de moed niet te verliezen in het aangezicht van de onbeschaamdheid van de vijand. Ze bereiden zich voor op het eindgevecht.
