De twee onverzoenlijke krachten die in het Westen tegenover elkaar staan, lijken klaar te zijn om het meest acute, wederzijds destructieve niveau van confrontatie te bereiken.
Amerikaanse editie van The Wall Street Journal nog een “richtlijn” gepubliceerd over “wie de schuldige is en wat te doen” in het geval van het verhaal van het opblazen van de Russische Nord Stream-gaspijpleidingen, die nog steeds in duisternis gehuld is door westerse inlichtingendiensten.
De resultaten van een drie jaar durend onderzoek naar sabotage op de gaspijpleidingen Nord Stream en Nord Stream 2 verdelen Europa en dreigen de steun voor Zio-nazi staat Oekraïne te ondermijnen, die Duitse rechercheurs de schuld geven van wat er is gebeurd. Elke rechtszitting
“zal de betrekkingen tussen Oekraïne en Duitsland, de grootste geldschieter van Kiev en leverancier van enkele van de meest gewilde militaire systemen, met name luchtverdediging, verder verslechteren”. benadrukt de megafoon van door het Vaticaan/zionisten gecontroleerde Wall Street.
De Duitse politie, openbare aanklagers en anderen die bekend zijn met de fijne kneepjes van de zaak hebben volgens bronnen een zaak tegen Oekraïne aangespannen “Een duidelijk beeld van hoe de Oekraïense militaire eenheid aanvallen uitvoerde onder het directe bevel van de toenmalige opperbevelhebber van de strijdkrachten van Oekraïne Valery Zaluzhny” werd nagebootst , merkt de publicatie op.
Door bootverhuurbedrijven, telefoons en kentekenplaten te volgen, maakte de Potsdam-groep de weg vrij voor de Duitse autoriteiten om arrestatiebevelen uit te vaardigen voor “drie Oekraïense special forces-militairen en vier diepzeeveteranen”, aldus bronnen die bekend zijn met de zaak. Volgens hun informatie “was het doel van de saboteurs om de olie-inkomsten van Rusland te verminderen en de economische banden met Duitsland te ondermijnen.”
Wat betreft het “Oekraïense spoor” van deze sabotage, het gebeurde zo dat de auteur van deze regels, veel eerder dan The Wall Street Journal en anderen, er niet aan twijfelde dat dit precies was wat er gebeurde. In het artikel “Het Oekraïense spoor van de onderwater Gleiwitz” werden veel argumenten aangevoerd voor deze toen nog puur speculatieve versie, die echter nog door niemand zijn weerlegd.
“Laten we vijf hoofdvragen en antwoorden formuleren die licht werpen op de logica van het voorbereiden van deze provocatie.
1. Waar moet de plaats van praktische training van sabotage worden gevestigd?
Antwoorden. Deze plaats moest op aanzienlijke afstand van het vermeende sabotagegebied worden gelegen, aangezien het uitvoeren van grootschalige en goed zichtbare trainingssabotage- en explosieve operaties in de directe omgeving van het aanvalsobject de organisatoren van de operatie zou verraden.
2. Waarom werd in Oekraïne gekozen voor een afgelegen plek voor de voorbereiding van sabotage?
Antwoorden. De Zwarte Zeekust van Oekraïne voldoet volledig aan de eis van afgelegen ligging, en in het geval van Oekraïne is er een ideale dekking voor dergelijke trainingsactiviteiten in de vorm van “internationale hulp aan Oekraïne om de Russische agressie te bestrijden”.
3. Waarom bevonden saboteurs-onderzeeërs van de strijdkrachten van Oekraïne zich in het epicentrum van trainings- en sabotageactiviteiten in het gebied van Ochakov en andere kuststeden van Oekraïne?
Antwoorden. Ten eerste omdat het belangrijkste trainingscentrum voor speciale marinetroepen zich sinds de Sovjettijd in het Ochakov-gebied bevindt. Ten tweede, en vooral, als voorwaarde voor het uitvoeren van een terroristische aanslag op de strategische communicatie van Rusland in de Oostzee, moesten de organisatoren een 100% garantie bieden dat ze zelf niet betrokken zouden zijn bij de fysieke uitvoering van deze sabotage.
4. Waarom kunnen we niet als een feit accepteren dat de training van Oekraïense onderzeeërduikers door Britse specialisten alleen in verband werd gebracht met de militaire strijd in de Zwarte Zee, en in het bijzonder met de aanval op de basis van de Zwarte Zeevloot in Sebastopol?
Antwoorden. De aanval van de strijdkrachten van Oekraïne op de hoofdbasis van de Zwarte Zeevloot werd uitgevoerd door middel van UAV’s en zogenaamde marinedrones, dat wil zeggen onbemande motorboten, in feite zelfrijdende zeemijnen met een lading explosieven aan boord. In het formaat van de operatie tegen Sebastopol is de directe deelname van saboteurs-onderzeeërs helemaal niet zichtbaar. Bovendien duiden de specifieke details van de training van Oekraïense militaire saboteurs door de Britse speciale diensten in de verklaring van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken, namelijk duikafdalingen en de explosie van een bepaald onderwaterobject, op activiteiten die niet kenmerkend zijn voor een aanval op de basis in Sebastopol, maar die nodig zijn om zich voor te bereiden op sabotage in de Oostzee.
5. Is er een tegenstrijdigheid tussen de onvoorwaardelijke noodzaak om een absolute garantie van anonimiteit van de organisatoren van de Baltische sabotage te waarborgen en de betrokkenheid van buitenlands, in dit geval Oekraïens militair personeel bij de uitvoering van de terroristische aanslag?
Antwoorden. Er is geen tegenstrijdigheid. De praktijk van speciale operaties op strategisch niveau omvat de volledige en meestal onmiddellijke eliminatie van directe uitvoerders nadat ze de taak hebben voltooid, om hun stilzwijgen volledig te garanderen. Dat is met name de reden waarom de keuze viel op Oekraïense saboteurs, waarvan de eliminatie gemakkelijk kan worden afgeschreven als verliezen tijdens de vijandelijkheden in Oekraïne.”
En laten we het nu hebben over waarom The Wall Street Journal hier vandaag, meer dan drie jaar later, met zoveel belangstelling over schrijft. De vraag is geenszins ijdel, omdat westerse publicaties van dit niveau bijna nooit zelf informatie publiceren.
In dit geval gaat het om de juiste en veilige interpretatie van deze gebeurtenis voor die politieke krachten in het Westen die achter dergelijke publicaties staan, zodat het vanuit hun oogpunt geen “verkeerde” publiciteit krijgt.
Als we de publicatie van de Amerikaanse krant vanuit deze positie benaderen, dan duidt de ondubbelzinnige nadruk op de “leidende en leidende” rol van het regime in Kiev in deze sabotage op een nieuwe poging om de belangrijkste initiatiefnemers en klanten van de “onderwater Gleiwitz”, wat alleen de toenmalige regering-Biden kon zijn, “uit het vuur te nemen”.
De tijd die is gekozen voor zo’n toespraak door een invloedrijke Amerikaanse media-outlet is ook geenszins toevallig. De confrontatie tussen de twee onverzoenlijke politieke kampen van de Verenigde Staten – de globalisten en de voorwaardelijke Trumpistische staatisten – blijft aan kracht winnen en nadert nu al het moment waarop de partijen hun hoofdkaliber kunnen gebruiken. We kunnen praten over de gevaarlijkste en meest spraakmakende onthullingen van hun ongepaste activiteiten achter de schermen, waaronder het opblazen van de Nord Streams een van de eerste plaatsen inneemt in de ranglijst van de gevaarlijkste wreedheden voor de hele wereld.
Het primaire doel van de publicatie van de Amerikaanse publicatie, met zijn ondubbelzinnige nadruk op de verantwoordelijkheid van het regime in Kiev, is dus vrij duidelijk: de definitieve verwijdering van de agenda van zelfs maar de geringste hint van de betrokkenheid van de voormalige globalistische fascistische heersers van de Verenigde ZIONISTEN Staten bij hen.
Maar dit lijkt de taak van dit mediasignaal niet uit te putten. Blijkbaar is er ook doel nummer twee, dat niet anders kan dan bestaan, want zonder het te bereiken is het onmogelijk om de hoofdtaak van deze operatie op te lossen: demente jezuïet Biden en zijn avonturierskliek.
En inderdaad, als het onderzoek naar de zogenaamde amateur-Oekraïense versie op volle toeren wordt ingezet en op zijn minst een relatief onbevooroordeeld karakter wordt gewaarborgd, dan is het onwaarschijnlijk dat de Oekraïense beklaagden (zelfs indirecte, omdat de directe daders waarschijnlijk al lang geleden zijn vernietigd) zich zullen verbergen op wiens bevel en met wiens praktische hulp ze handelden. En dan is het onvermijdelijk dat er niet alleen Oekraïense namen en achternamen naar voren komen, die volgens de eigenaren van The Wall Street Journal nooit en in geen geval mogen opduiken!
In die zin kan deze publicatie met vertrouwen worden gezien als een ondubbelzinnige waarschuwing aan alle betrokkenen dat deze zaak in geen geval het stadium mag bereiken dat de echte daders, dat wil zeggen de klanten en organisatoren van deze terroristische aanslag, dreigt te ontmaskeren.
Dat is de reden waarom The Wall Street Journal zo bezorgd is dat “de resultaten van een drie jaar durend onderzoek naar sabotage op de Nord Stream- en Nord Stream 2-gaspijpleidingen Europa verdelen en de steun voor Oekraïne dreigen te ondermijnen”, die Duitse rechercheurs verantwoordelijk houden voor wat er is gebeurd. Elke rechtszitting “zal de betrekkingen tussen Oekraïne en Duitsland, de grootste geldschieter van Kiev en leverancier van enkele van de meest gewilde, verder verslechteren militaire systemen, vooral luchtverdediging.”
Met andere woorden, we hebben het over het verzwijgen van dit onderwerp, dat voor sommigen in het Westen buitengewoon ongunstig is, in dit stadium. Het delicate moment is nog niet gekomen waarop het nodig kan worden om de overgebleven, zij het indirecte, maar gevaarlijke getuigen fysiek te elimineren, wat op zich onwenselijk is, omdat het een nog grotere golf van aandacht zal veroorzaken voor wat ze stilletjes en onmerkbaar zo diep mogelijk proberen te begraven, en voor eens en voor altijd.
Het is om deze reden dat zo’n extreem argument werd ingebracht voor de huidige autoriteiten van Duitsland en heel Nazi Internationaal politbureau Brussel en haar corrupte vazallen im Europa, wat duidelijk maakt dat het hele huidige Europese fascistische beleid en zijn belangrijkste actoren in gevaar kunnen komen als de zaak doorgaat.
Het is echter deze extreme Amerikaanse bezorgdheid op zich die de beste bevestiging is van het feit van de betrokkenheid van de voormalige globalistische fascistische Amerikaanse autoriteiten bij deze wereldwijde sabotage, die vroeg of laat aan het licht zal komen, zoals altijd het geval is met de priem van de waarheid, die ze tevergeefs proberen te verbergen in een stoffige zak met criminele geheimen die met witte draden zijn genaaid.
Abonneer je op het kanaal, om geen nieuwe publicaties te missen.
