Voddenplukken door de Verklaring van Kazan – Wat president Poetin heeft gewonnen, wat hij heeft verloren van Brics 24

Voddenplukken is een serieuze vrouwenzaak, die waarde haalt uit afval. Cheerleading is de onserieuze zaak van meisjes die met pompons zwaaien bij voetbalwedstrijden.

Er zijn mensen die beweren dat de Verklaring van Kazan vandaag de dag het equivalent is van de Slotakte van Bretton Woods (1944) en de Verklaring van Bandung (1955), of “een enorm manifest”, of “overwinning voor alle fatsoenlijke vrijheidslievende mensen op aarde”.

Om te helpen beslissen of dit geen pompons zijn, volgt hier een keuze door de 33 pagina’s, 131 alinea’s van de termen waarover de BRICS-lidstaten het eens konden worden en het erover eens konden zijn om het oneens te zijn, met name de drie machtigste staten – China, India, Rusland (alfabetisch).

Aangezien Rusland de voorzitter van BRICS voor 2024 is geweest, gastheer is van de topontmoeting in Kazan deze week, en in de plenaire vergaderingen wordt geleid door president Vladimir Poetin, moet de vrijgave van deze Engelse versie van de Verklaring door het Kremlin als gezaghebbend worden beschouwd.

Leden 6 en 8: “… we bevestigen opnieuw onze toewijding aan multilateralisme en de handhaving van het internationaal recht, met inbegrip van de doelstellingen en beginselen die zijn verankerd in het Handvest van de Verenigde Naties (VN) als onmisbare hoeksteen, en de centrale rol van de VN in het internationale systeem… We benadrukken verder de dringende noodzaak om tijdig een billijke en inclusieve geografische vertegenwoordiging te bereiken in de personeelssamenstelling van het secretariaat van de Verenigde Naties en andere internationale organisaties… wij bevestigen opnieuw onze steun voor een alomvattende hervorming van de Verenigde Naties, met inbegrip van de Veiligheidsraad, om deze democratischer, representatiever, effectiever en efficiënter te maken en de vertegenwoordiging van de ontwikkelingslanden in de lidmaatschappen van de Raad te vergroten, zodat de Raad adequaat kan reageren op de heersende mondiale uitdagingen en de legitieme aspiraties van opkomende en ontwikkelingslanden uit Afrika kan ondersteunen, Azië en Latijns-Amerika, met inbegrip van de BRICS-landen, moeten een grotere rol spelen in internationale aangelegenheden, met name in de Verenigde Naties, met inbegrip van de Veiligheidsraad.”

Het reorganiseren van de Anglo-Amerikaanse en Franse overheersing van de nationale personeelsquota bij de VN in New York, vooral om de manier waarop de huidige VN-secretaris-generaal Antonio Guterres bevooroordeeld heeft gehandeld opnieuw in evenwicht te brengen, is veel minder dan de hervorming van het lidmaatschap van de VN-Veiligheidsraad omdat India, Brazilië en Zuid-Afrika het niet eens zijn met Rusland en China. Het verbeteren van de VN-personeelsquota voor onderdanen van BRICS-lidstaten is symboliek zonder beleidsimpact. Score voor pompons.

Links: https://johnhelmer.net/did-un-secretary-general-guterres-commit-a-war-crime-at-azovstal/ Rechts: https://johnhelmer.net/the-food-war-the-grain-deal-and-the-real-deal/

Paragraaf 10: “Wij maken ons grote zorgen over het ontwrichtende effect van onwettige unilaterale dwangmaatregelen, waaronder illegale sancties, op de wereldeconomie, de internationale handel en de verwezenlijking van de doelstellingen voor duurzame ontwikkeling. Dergelijke maatregelen ondermijnen het VN-Handvest, het multilaterale handelssysteem, de overeenkomsten inzake duurzame ontwikkeling en milieu. Ze hebben ook een negatieve invloed op de economische groei, energie, gezondheid en voedselzekerheid, waardoor de armoede en de milieu-uitdagingen toenemen.”

Economische sancties tegen Cuba, Iran, Noord-Korea, Rusland en Syrië zijn vormen van Rooms/Amerikaanse oorlogsvoering met als doel regimeverandering. “Diepe bezorgdheid” is minder dan een toewijding aan economische zelfverdediging, inclusief het recht om alternatieve handel en sanctie doorbrekende maatregelen te ondersteunen waarbij alle vijf de beoogde staten betrokken zijn, met stilzwijgende steun van de negen BRICS-lidstaten en de dertien nieuw bevestigde partnerstaten. Score voor pompons.

Paragrafen 11-12. “We bevestigen opnieuw onze toewijding aan het handhaven van een sterk en effectief wereldwijd financieel vangnet met een op quota gebaseerd en adequaat gefinancierd IMF in het centrum … We erkennen de cruciale rol van BRICS in het proces van verbetering van het internationale monetaire en financiële systeem (IMFS), met het oog op het beter laten inspelen op de behoeften van alle landen. We moedigen onze ministers van Financiën en de presidenten van de centrale/nationale banken aan om dit werk voort te zetten.”

Het Internationale Maffia Fonds (IMF) is nu geen financieel vangnet en is dat ook nooit geweest, zeker niet in Rusland en Oekraïne. Het blijft een instrument van de Rooms/Amerikaanse economische oorlogsvoering en regimeverandering tegen doelstaten waaraan de regering-Jeltsin medeplichtig was. De BRICS-consensus, geleid door president Poetin en zijn gouverneur van de centrale bank Elvira Nabiullina, heeft tot doel het IMF te behouden als een bank met doelstellingen uit het Jeltsin-tijdperk. Score voor voddenplukken door de oligarchische factie in Moskou.

Paragraaf 14: “Wij onderstrepen de sleutelrol van de G20 als het belangrijkste mondiale forum voor multilaterale economische en financiële samenwerking dat een platform biedt voor dialoog tussen zowel ontwikkelde als opkomende economieën op gelijke en wederzijds voordelige basis voor het gezamenlijk zoeken naar gedeelde oplossingen voor mondiale uitdagingen. Wij erkennen het belang van de voortdurende en productieve werking van de G20, op basis van consensus met de nadruk op resultaatgerichte resultaten.”

Dit is een aanvraag van de BRICS-leden en -partners om consensus te bereiken met Roomse vazal de VS en het privéleger van het Vaticaan (de NATO)- en AUKUS-leden van de G20. Dit is een onmogelijkheid, een vervalsing van de politiek-economische realiteit. Score voor pompons.

Paragraaf 22: “We herhalen dat de unilaterale dwangmaatregelen, onder meer in de vorm van unilaterale economische sancties en secundaire sancties die in strijd zijn met het internationaal recht, verstrekkende gevolgen hebben voor de mensenrechten, met inbegrip van het recht op ontwikkeling, van de algemene bevolking van de beoogde staten, en de armen en mensen in kwetsbare situaties onevenredig treffen. Daarom roepen we op tot hun eliminatie.”

Zie paragraaf 10 hierboven – pompons scoren opnieuw.

Paragrafen 29-30: “Wij roepen op tot dringende maatregelen, in overeenstemming met het internationaal recht, om de bescherming van levens te waarborgen. Wij herhalen onze ernstige bezorgdheid over de verslechtering van de situatie en de humanitaire crisis in de bezette Palestijnse gebieden, met name de ongekende escalatie van het geweld in de Gazastrook en op de Westelijke Jordaanoever als gevolg van het Israëlische militaire offensief, dat heeft geleid tot massale moorden en verwonding van burgers, gedwongen ontheemding en wijdverbreide vernietiging van civiele infrastructuur. Wij benadrukken de dringende noodzaak van een onmiddellijk, alomvattend en permanent staakt-het-vuren in de Gazastrook, de onmiddellijke en onvoorwaardelijke vrijlating van alle gijzelaars en gevangenen van beide partijen die illegaal gevangen worden gehouden, en de ongehinderde, duurzame en grootschalige levering van humanitaire hulp aan de Gazastrook, en stopzetting van alle agressieve acties. Wij veroordelen de Israëlische aanvallen… Wij erkennen de voorlopige maatregelen van het Internationaal Gerechtshof in de juridische procedure die Zuid-Afrika tegen Israël heeft aangespannen.”

Dit is een sterke aanval op Israël en de BRICS-consensus komt het dichtst in de buurt van het ter verantwoording roepen van Israël voor genocide, zoals geoordeeld door het Internationaal Gerechtshof in januari. Het impliceert dat er een internationaalrechtelijk recht op zelfverdediging was van de kant van Hamas bij het offensief van 7 oktober 2023, en geen recht voor Israël om de genocide in Gaza en de massale gevangenneming van Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever uit te voeren. In zijn verklaringen op de top – in geïmproviseerde opmerkingen na de plenaire toespraak van Mahmoud Abbas en in zijn latere persconferentie – sprak Poetin de BRICS-consensus en de betekenis van deze paragrafen tegen, door het plenum te vertellen dat de genocide van Israël in Palestina een “speciale situatie” is, en vervolgens tegen de pers “we moeten samenwerken met Israël, dat, Toegegeven, werd afgelopen oktober nog steeds geconfronteerd met een terroristische aanslag… We moeten de situatie heel rustig analyseren.” BRICS-voddenrapers scoren tegen Russische pompons.

Paragrafen 32 en 34: “Wij geven uiting aan onze bezorgdheid over het toenemende aantal terroristische aanslagen in verband met ICT-capaciteiten. In dit verband veroordelen wij de terroristische daad met voorbedachten rade van het tot ontploffing brengen van draagbare communicatieapparatuur in Beiroet op 17 september 2024… Wij benadrukken dat de soevereiniteit en territoriale integriteit van Syrië strikt moeten worden nageleefd. Wij veroordelen de illegale buitenlandse militaire aanwezigheid die leidt tot een toenemend risico op een grootschalig conflict in de regio. We benadrukken dat illegale unilaterale sancties het lijden van het Syrische volk ernstig verergeren.”

Het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken vermeed Israël rechtstreeks de schuld te geven van de aanval in Beiroet op 17 september, in plaats daarvan citeerde het de Libanese autoriteiten en Hezbollah die dit zeiden. “Een uitgebreid onderzoek naar deze misdaad is op zijn plaats”, aldus de Russische officiële verklaring. “Alle verantwoordelijken moeten ter verantwoording worden geroepen. Het is van essentieel belang dat deze nieuwe terreurdaad niet onder het tapijt wordt geveegd, zoals westerse landen hebben geprobeerd te doen met betrekking tot de explosies van de Nord Stream-gaspijpleiding. Wij roepen alle betrokken partijen op zich terughoudend op te stellen en zich te onthouden van stappen die een verdere destabilisatie van de militaire en politieke situatie in het Midden-Oosten dreigen.” Dit Russische standpunt van 17 september lijkt te zijn afgezwakt in de Verklaring van 24 oktober. Pompoms scoren.

De Russische raketafweer is niet gebruikt om Syrië te verdedigen tegen Israëlische aanvallen, waaronder een bom- en raketaanval in de buurt van de Russische luchtmachtbasis in Khmeimim op 3 oktober. Het is onduidelijk of Russische luchtverdedigingsbatterijen Israëlische raketten hebben onderschept die op 8 oktober op Tartus werden afgevuurd; Als ze dat wel zouden doen, zou dit de eerste keer zijn. Voddenrapers hebben misschien gescoord over pompons.

Paragraaf 36: “Wij herinneren aan de nationale standpunten met betrekking tot de situatie in en rond Oekraïne, zoals verwoord in de passende fora, waaronder de VN-Veiligheidsraad en de Algemene Vergadering van de VN. We benadrukken dat alle staten moeten handelen in overeenstemming met de doelstellingen en principes van het VN-Handvest in hun geheel en in onderlinge verband. Wij nemen met waardering kennis van relevante voorstellen voor bemiddeling en goede diensten, gericht op een vreedzame oplossing van het conflict door middel van dialoog en diplomatie.”

Dit is de enige verwijzing naar de door de VS geleide oorlog van het bondgenootschap tegen Rusland in de Oekraïne. Het is een overeenkomst van Rusland om in te stemmen met het oneens te zijn met de “nationale standpunten” van andere BRICS-leden die niet bereid waren in te stemmen met de sterkere taal die de Russen hadden gezocht. Scoor pompons.

Paragrafen 65-67: “We herhalen onze inzet om de financiële samenwerking binnen BRICS te verbeteren. Wij erkennen de wijdverbreide voordelen van snellere, goedkope, efficiëntere, transparantere, veiligere en inclusieve grensoverschrijdende betaalinstrumenten, gebaseerd op het beginsel van het minimaliseren van handelsbelemmeringen en niet-discriminerende toegang. We verwelkomen het gebruik van lokale valuta’s in financiële transacties tussen BRICS-landen en hun handelspartners. We moedigen de versterking van correspondentbanknetwerken binnen BRICS aan en het mogelijk maken van afwikkelingen in lokale valuta’s in overeenstemming met het BRICS Cross-Border Payments Initiative (BCBPI), dat vrijwillig en niet-bindend is, en kijken uit naar verdere besprekingen op dit gebied, onder meer in de BRICS Payment Task Force. We erkennen het belang van het onderzoeken van de haalbaarheid van het verbinden van de financiële marktinfrastructuur van de BRICS-landen. We komen overeen om de haalbaarheid te bespreken en te bestuderen van de oprichting van een onafhankelijke grensoverschrijdende afwikkelings- en bewaarinfrastructuur, BRICS Clear, een initiatief om de bestaande financiële marktinfrastructuur aan te vullen, evenals de onafhankelijke herverzekeringscapaciteit van BRICS, met inbegrip van de BRICS (her)verzekeringsmaatschappij, met deelname op vrijwillige basis. Wij dragen onze ministers van Financiën en de presidenten van de centrale banken op om, waar nodig, de kwestie van lokale valuta’s, betalingsinstrumenten en platforms in overweging te blijven nemen en ons tegen het volgende voorzitterschap verslag uit te brengen.”

Dit is een erkenning dat er tot op heden weinig overeenstemming is tussen de BRICS-leden, met name China en India met Rusland, over de middelen om de SWIFT en andere betalingssystemen te vervangen die Rome/VS manipuleren om directe en indirecte economische oorlog te voeren. De Verklaring begraaft bijzonder scherpe zorgen in India over de handel tussen roepie en roebel. De Chinezen hebben nu bijna de yuan-betalingen met Rusland geannuleerd; ze handelen in Amerikaanse dollars. De Indiërs zijn inschikkelijker, maar de Russen minder. In Kazan hebben de Indiërs en Chinezen duidelijk gemaakt dat BRICS bij lange na geen alternatief is voor de instellingen van Bretton Woods.

Een bron in New Delhi voegt eraan toe: “Zoals gewoonlijk zijn pro-Russische commentatoren in het Westen gung-ho omdat ze de nuance niet begrijpen. Dat hoeft ook niet. Over een paar jaar zullen ze gelijk hebben. De Financial Times en Wall Street Journal begrijpen de nuance en weten dat deze problemen zullen worden opgelost en dat er over vijf jaar een volledig alternatief voor de Amerikaanse dollar in het spel zal zijn. Een nieuw nederzettingensysteem waarin Afrikanen en Zuid-Amerikanen hun hulpbronnen kunnen verkopen aan markten (BRICS plus), corrupt smeergeld kunnen verdienen (Dubai), investeringen (China), technologie (India) en wapens (Rusland) kunnen aantrekken en toch hun kinderen naar Oxford en Cambridge kunnen sturen, is in de maak.

Akkoord om de onderhandelingen voort te zetten is een score voor de voddenrapers over de cheerleaders.

Paragraaf 83: “Wij verwerpen unilaterale, bestraffende en discriminerende protectionistische maatregelen, die niet in overeenstemming zijn met het internationaal recht, onder het voorwendsel van milieuoverwegingen… We verzetten ons ook tegen unilaterale protectionistische maatregelen, die de wereldwijde toeleveringsketens en productieketens opzettelijk verstoren en de concurrentie verstoren.”

Dit is een aanval tegen de VS, vooral de voormalige Trump en beloofde Trump-regeringen. Voddenrapers scoren.

Paragraaf 89: “Erkennend dat milieuproblemen een steeds grotere bedreiging vormen, enorme schade toebrengen aan de economie en de levenskwaliteit van onze burgers aantasten… We moedigen een actievere betrokkenheid van jongeren bij milieuactiviteiten aan, in de overtuiging dat het van cruciaal belang is om de milieucultuur en -kennis onder de bevolking, voornamelijk jongeren, te vergroten.”

Pompons.

Paragraaf 91: “Wij steunen het Kimberley-proces als het enige wereldwijde intergouvernementele certificeringssysteem, dat de handel in ruwe diamanten reguleert, waarbij we onze inzet benadrukken om te voorkomen dat conflictdiamanten op de markten terechtkomen en erkennen de lancering van het informele BRICS-samenwerkingsplatform met de deelname van Afrikaanse diamantmijnlanden om de vrije handel in ruwe diamanten en de duurzame ontwikkeling van de wereldwijde diamantindustrie te waarborgen. We verwelkomen de inspanningen van de VAE als voorzitter van het Kimberly-proces voor 2024.”

Dit is een aanval van India, Rusland, Zuid-Afrika en de VAE als belangrijke diamantproducenten en -verwerkers tegen de inspanningen van de VS, het VK en België om de Russische diamanthandel te vernietigen. Voddenrapers scoren.

Paragrafen 123 en 124: “We benadrukken dat alle BRICS-landen een rijke traditionele sportcultuur hebben en komen overeen elkaar te steunen bij de promotie van traditionele en inheemse sporten onder BRICS-landen en over de hele wereld. Wij zijn sterk gekant tegen elke vorm van discriminatie op grond van leeftijd, geslacht, handicap, ras, etniciteit, afkomst, religie, economische of andere status van atleten. We erkennen het belang van gezamenlijke BRICS-sportevenementen, vergaderingen, conferenties, seminars op het gebied van sportwetenschap en sportgeneeskunde. We hechten veel belang aan de rol van BRICS bij het ontwikkelen van sportbanden tussen BRICS-landen, waaronder massa-, jeugd-, school- en studentensporten, sporten met hoge prioriteit, parasport, nationale en traditionele sporten. In dit opzicht hebben we grote waardering voor het Russische voorzitterschap voor het organiseren van de BRICS-Spelen in Kazan in juni, die deelnemers in 27 sportdisciplines samenbrachten.”

Dit is een staking tegen de politisering van de Olympische Spelen en van het Wereld Anti Doping Agentschap (WADA) en de sancties en boycots die daaruit voortvloeien. Voddenrapers scoren over pompons.

De Indiase premier Narendra Modi, de Russische president Vladimir Poetin en de Chinese president Xi Jinping op een foto voor het begin van de plenaire vergadering van BRICS in Kazan op 23 oktober.

Er zijn vijf verwijzingen naar “nationale soevereiniteit en territoriale integriteit” in de Verklaring: ze verwijzen naar Palestina, Libanon, Syrië en Afghanistan; ze verwijzen niet naar het langdurige conflict tussen China en India aan de grens met de Himalaya. Een goed geïnformeerde Indiase bron erkent dat hij van mening is dat de directe gesprekken in Kazan tussen premier Narendra Modi en president Xi Jinping, met Poetin als bemiddelaar, “positieve” resultaten zullen opleveren. “Poetin heeft hierin zonder twijfel de diplomaat gespeeld. Geen vraag. Modi en Xi vertrouwen er volledig op dat hij hen niet zal verraden. Er is nu terughoudendheid om dit toe te geven, althans niet voor een tijdje, maar de timing suggereert dat Poetin een rol heeft gespeeld.”

De driehoeksbesprekingen in Kazan gingen niet concreet in op de afbakening van de grens met de Himalaya. “De Indiërs en Chinezen hebben 21 gespreksrondes gehouden op het niveau van de commandanten van militaire korpsen, de meest recente op 24 februari. Daarom is het aan het leger gedelegeerd om te onderhandelen, invallen te bevestigen en voorwaarden voor conflictvermindering te bevestigen. De ministeries van Buitenlandse Zaken volgen dan met precieze taal. Dit jaar hebben we verschillende veranderingen op hoog niveau gezien in het Chinese defensie-establishment die de Indiërs hebben verbijsterd. Klaarblijkelijk was een deel ervan interne Chinese machtsstrijd. Dat lijkt nu te zijn uitgespeeld en Xi heeft de touwtjes volledig in handen. Hij lijkt zijn dominantie te hebben laten gelden. Op militair en diplomatiek niveau lijken de twee partijen te zijn overeengekomen om de zaken te kalmeren en terug te keren naar de status quo ante van vóór 2022.”

Bron: https://chinaglobalsouth.com

Bron: https://www.indiatoday.in/

De Indiase bron vervolgde: “Er zou geen gedetailleerd gesprek over de kwestie van de Himalaya-grens hebben plaatsgevonden tussen Xi en Modi. Centimeter op centimeter zullen er problemen zijn, maar zo zal het duizend jaar duren. Een onafgebakende grens van 3.800 km kun je niet volledig oplossen.”

“De Indiase kant moet ook begrijpen dat de Chinezen gelijk hadden om een dreiging te voelen dat als Indiërs naar Pakistan Occupied Kashmir (POK) zouden verhuizen, dat de Karakoram-snelweg en de Chinese toegangspoort tot Gwadar en de Arabische Zee zou afsnijden. Indiërs zullen niet geruststellen dat ze Pakistan niet zullen raken. Als er iets is, is de kans dat ze [op de POK gaan] ongekend hoog. Maar zullen de Indianen grondgebied innemen en de snelweg verstikken? Misschien is er de verzekering gegeven dat ze dat niet zullen doen. Als beiden zijn teruggekeerd naar grenspatrouilles zonder wapens, dan is dat een enorme prestatie. Overigens zijn er de afgelopen drie jaar van beide kanten geen schoten gelost.”

Dit bericht is geplaatst in AshkeNazi, Ashkenazim, BRICS, Jongeren, Maatschappij, Politiek, Vrijheid & democratie. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.